عدالت ترمیمی، بزه‌دیدگان و پلیس

الگویی ترمیمی که بر پایه‌ی پاسخ به جرم به شیوه‌ی حل آثار و پیامدهای جنایی، با مسیولیت‌پذیر ساختن جامعه در قبال رخداد جنایی، شرمساری مجرم و به‌طور کلی حل و فصل جرم، با درگیر نمودن بزه‌دیده، مجرم و جامعه‌ی محلی است، می‌تواند آثار درخور توجهی در حوزه‌ی پیشگیری، به‌ویژه پیشگیری از تکرار جرم جوانان داشته باشد. از جمله آثار این شیوه‌ی پاسخ‌دهی به جرم که بر خلاف دیدگاه‌های تلافی‌گرا که بر مجرم و آنچه از او سر زده توجه دارند، به بزه دیده و جامعه‌ی محلی تاکید نموده و همچنین به مجرمان به دیده‌ی افراد شایان احترام می‌نگرد. این شیوه از واکنش به جرم که منجر به شرم مجرم در ازای کردارهای ناشایست صورت می‌گیرد، می‌تواند از برچسب خوردن مجرمان، به‌ویژه مجرمان جوان تا حدود زیادی پیشگیری نماید. پس، جلوه‌های چنین تفکری در کشورهایی همچون استرالیا، زلاندنو و امریکا منجر به پایه‌گذاری تشکیلات قضایی جوانان و نوجوانان گردید. در این مقاله، نویسندگان همراه با تبیین رویکرد ترمیمی در نهادهای پلیسی، آثار و کارکردهای چنین واکنش‌هایی به مجرمان به‌ویژه جرایم جوانان را بررسی می‌کنند و می‌آزمایند. روشنگری آثار و پیامدهای رویکرد ترمیمی در نهاد پلیسی و چگونگی اعمال چنین راهبردی می‌تواند مولفه‌ای موثر در پیشگیری از برخی جرایم شود.