بزه‌دیدگی مکرر، مکان‌های جرم‌خیز و الزامات پیشگیرانه

مطالعات مربوط به بزه‌دیدگی مکرر و تحلیل این مسیله برای ارایه راهکارهای پیشگیرانه در داخل کشور اندک است. این در حالی است که تحقیقات حاکی از تجربه بخش اعظمی از جرایم توسط برخی از شهروندان، مکان‌ها و املاک است. بنابراین پیشگیری از بزه‌دیدگی مکرر، کاهش فزاینده نرخ جرم را در پی خواهد داشت. پرسش‌هایی که در این تحقیق به آن‌ها پرداخته می‌شود این که: بزه‌دیدگی مکرر چیست و این واقعه تابع چه متغیرهایی است؟ چه ارتباطی بین بزه‌دیدگی مکرر و مکان‌های جرم‌خیز وجود دارد؟ پیشگیری از بزه‌دیدگی مکرر چه الزاماتی دارد؟برای پاسخ‌گویی به این پرسش‌ها ابتدا بزه‌دیدگی مکرر و عوامل پدیدآورنده آن تبیین می‌شود. سپس، مکان‌های جرم‌خیز و تعامل آن‌ها با بزه‌دیدگی مکرر بررسی می‌گردد. در ادامه، الزامات پیشگیری از بزه‌دیدگی مکرر تبیین می‌شود. یافته‌های تحقیق حاکی از آن است که بزه‌دیدگی مکرر واقعه‌ای است که در آن تمامیت جسمانی، اموال یا املاک اشخاص، به صورت مکرر آماج تجاوز‌های مجرمانه قرار می‌گیرد. مطابق مثلث تحلیل جرم، این واقعه در عوامل جرم‌زای موجود در وضعیت‌های پیش جنایی، سبک زندگی بزه‌دیدگان و جذابیت آماج در دیدگاه بزه‌کاران و یا در ویژگی‌های بزه‌کاران بالقوه ریشه دوانده است. مناطق جرم‌خیز، نسبت به مناطق مشابه، نرخ جرایم بیش‌تری را به خود اختصاص می‌دهند. عموماً نرخ بزه‌دیدگی مکرر در این مناطق بیش‌تر از سایر مناطق است. از این رو، پلیسی‌گری مناطق جرم‌خیز، توام با اجرای راهبردهای متناسب برای پیشگیری از بزه‌دیدگی مکرر، می‌تواند اثر بخش باشد و منابع پلیسی را در موارد مناسبش هزینه کند. برای تعیین راهبردهای مناسب پیشگیری از بزه‌دیدگی مکرر، ابتدا باید برای این واقعه مدل‌هایی را شناسایی کرد. در ادامه بر اساس اطلاعات حاصل از تحلیل مدل‌های شناخته شده، می‌توان راهبردهای مناسب و اثربخش را به متولیان پیشگیری از جرم ارایه نمود.