بررسی وضعیت و علت‌های خودکشی در یک دوره‌ی 5 ساله در شهرستان ایذه

در این پژوهش بررسی وضعیت و علل خودکشی در یک دوره‌ی 5 ساله از فروردین 1384 تا اسفند ماه 1388 در شهرستان ایذه به‌عنوان موضوع و هدف اصلی تحقیق قرار گرفت. داده‌ها از بررسی 40 پرونده مربوط به 26 مرد و 13 زن که خودکشی کرده بودند، با استفاده از چک لیست تهیه‌شده، جمع‌آوری شدند سپس به کمک نرم افزار spss تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌های تحقیق نشان داد میانگین سن خودکشی حدود 30 سال بود. از نظر زمان 60 درصد از خودکشی‌ها در اوایل شب یا هنگام سحر صورت گرفته بود. از مجموع کسانی که خودکشی کرده بودند 65 درصد مرد، 70 درصد ساکن شهر، 100 درصد فقیر و از نظر اقتصادی از طبقه پایین بودند و 80 درصد از روش حلق‌آویز برای خودکشی استفاده کرده بودند. بررسی‌ها نشان داد که مهم‌ترین علل خودکشی در حوزه‌ی پژوهش شامل اختلافات خانوادگی و عدم ثبات و نداشتن ارزش‌های قوی و انسجام خانوادگی با 35 درصد، مشکلات و شرایط نامساعد اقتصادی با 30 درصد، سابقه بیماری‌های جسمی و روحی و روانی با 55 درصد، ضعف اعتقادات دینی و مذهبی و بی توجهی به ارزش‌های دینی با 50 درصد و بی‌مهری و عدم توجه پدر و مادر و اطرافیان به فرد با 40 درصد فراوانی، بیش‌ترین تاثیر را در خودکشی‌ها داشته‌اند. بررسی یافته‌های تحقیق در یافتن پاسخ پرسش‌ها نشان داد که سنین نوجوانی و جوانی، تجرد و نداشتن همسر، بی‌سوادی و کم‌سوادی، بیکاری و نداشتن درآمد مناسب و فقر اقتصادی، داشتن سابقه‌ی بیماری جسمی و روحی آزار‌دهنده با درصدهای بالاتر از میانگین، از مهم‌ترین عواملی بودند که سبب خودکشی در حوزه‌ی پژوهش شده بودند.