پیشگیری از جرایم خشن بزرگسالان ناشی از بزه دیدگی دوران کودکی

زﻣﯿﻨﻪ و ﻫﺪف: ﯾﮑﯽ از ﺧﻄﺮات ﺑﺎﻟﻘﻮه در ﻣﻮرد ﮐﻮدﮐﺎن، ﮐﻮدکآزاری و ﺑﺰه دﯾﺪﮔﯽ دوران ﮐﻮدﮐﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ دارای ﻋﻮارض ﺟﺴﻤﯽ و روﺣﯽ ﺟﺒﺮان ﻧﺎﭘﺬﯾﺮی اﺳﺖ. اﻓﺰاﯾﺶ ﭘﺪﯾﺪه ﮐﻮدک آزاری و ﺑﺰه دﯾﺪﮔﯽ دوران ﮐﻮدﮐﯽ در ﺟﺎﻣﻌﻪ و ﻟﺰوم ﺣﻤﺎﯾﺖ از آﺳﯿﺐ ﭘﺬﯾﺮﺗﺮﯾﻦ و ﺑﯽﭘﻨﺎه ﺗﺮﯾﻦ ﮔﺮوه اﺟﺘﻤﺎع، ﺑﺮرﺳﯽ اﯾﻦ ﭘﺪﯾﺪه و اﺗﺨﺎذ راﻫﮑﺎرﻫﺎﯾﯽ ﺑﺮای ﭘﯿﺸﮕﯿﺮی از آن را ﺿﺮوری ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﺪ. ﺑﺎ ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ و اراﺋﻪ راﻫﮑﺎرﻫﺎی ﻣﻨﺎﺳﺐ ﭘﯿﺸﮕﯿﺮی، ﻣﯽﺗﻮان اﻣﯿﺪوار ﺑﻮد ﮐﻪ ﺷﯿﻮع اﯾﻦ ﭘﺪﯾﺪه ﮐﺎﻫﺶ ﯾﺎﻓﺘﻪ و ﮐﻮدﮐﺎن ﺳﺎﻟﻢ اﻣﺮوز، ﻓﺮداﯾﯽ ﺑﻬﺘﺮ را ﺑﺮای ﺟﺎﻣﻌﻪ رﻗﻢ ﺑﺰﻧﻨﺪ. روش: ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺎ روش ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ- ﺗﺤﻠﯿﻠﯽ اﻧﺠﺎم ﺷﺪه اﺳﺖ. ﯾﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎ و ﻧﺘﺎﯾﺞ: ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻓﺰاﯾﺶ روزاﻓﺰون ﭘﺪﯾﺪه ﺑﺰه دﯾﺪﮔﯽ دوران ﮐﻮدﮐﯽ و اﯾﻨﮑﻪ ﺳﻬﻢ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻬﯽ از ﻣﻮارد ﺟﺮاﯾﻢ ﻋﻠﯿﻪ ﮐﻮدﮐﺎن ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺗﮑﺮار ﭼﺮﺧﻪ ﮐﻮدک آزاری اﺳﺖ؛ ﺿﺮوری اﺳﺖ ﺗﺎ در ﻣﻮرد دﻻﯾﻞ ﮐﻮدک آزای ﺗﻮﺳﻂ آزاردﯾﺪﮔﺎن و ﺑﺰه-دﯾﺪﮔﺎن ﺳﺎﺑﻖ، ﺗﺤﻠﯿﻞ ﺟﺮمﺷﻨﺎﺳﺎﻧﻪ ﺻﻮرت ﮔﯿﺮد؛ ﻧﮑﺘﻪای ﮐﻪ وﺟﻮد دارد اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻃﺒﯿﻌﯽ اﻧﺘﻈﺎر ﻣﯽرود ﮐﻪ ﺷﺨﺼﯽ ﮐﻪ ﺧﻮد ﻃﻌﻢ آزار دﯾﺪن ﺗﻮﺳﻂ دﯾﮕﺮان را ﭼﺸﯿﺪه اﺳﺖ، ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺧﻮﺑﯽ ﺑﺎ زﺷﺘﯽ اﯾﻦ ﮐﺎر آﺷﻨﺎ ﺷﻮد و ﻧﺒﺎﯾﺪ آن را در ﻣﻮرد دﯾﮕﺮان ﺗﮑﺮار ﮐﻨﺪ؛ اﻣﺎ واﻗﻌﯿﺖ ﭼﯿﺰی دﯾﮕﺮی اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺰهدﯾﺪﮔﯽ در دوران ﮐﻮدﮐﯽ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺟﺮاﯾﻢ ﺧﺸﻦ ﺑﺮ ﺑﺰﻫﮑﺎری دوران ﺑﺰرﮔﺴﺎﻟﯽ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﻣﺜﺒﺖ دارد. ﺑﺎ اراﺋﻪ راﻫﮑﺎرﻫﺎﯾﯽ در ﻗﺎﻟﺐ ﭘﯿﺸﮕﯿﺮی ﮐﯿﻔﺮی از ﻃﺮﯾﻖ ﺟﺮم اﻧﮕﺎری ﺣﻤﺎﯾﺘﯽ و ﮐﯿﻔﺮﮔﺰﯾﻨﯽ ﺣﻤﺎﯾﺘﯽ و ﭘﯿﺸﮕﯿﺮی ﻏﯿﺮﮐﯿﻔﺮی از ﻃﺮﯾﻖ ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ ﮐﻮدﮐﺎن ﻣﺴﺘﻌﺪ ﺑﺰه دﯾﺪﮔﯽ و ﻣﺮاﻗﺒﺖ از آن ﻫﺎ و اﯾﺠﺎد ﺧﻂ ﺗﻠﻔﻨﯽ وﯾﮋه ﺑﺮای اﻋﻼم ﮐﻮدک آزاری، روان درﻣﺎﻧﯽ و اراﺋﻪ ﺗﺪاﺑﯿﺮ ﺑﺎزﭘﺮوری و ﺑﺎزﺗﻮاﻧﯽ ﮐﻮدک آزار دﯾﺪه و آﮔﺎه ﺳﺎزی و آﻣﻮزش ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻮادهﻫﺎ ﻣﯽﺗﻮان اﻣﯿﺪوار ﺑﻮد ﮐﻪ ﺷﯿﻮع اﯾﻦ ﭘﺪﯾﺪه ﮐﺎﻫﺶ ﯾﺎﻓﺘﻪ و ﮐﻮدﮐﺎن ﺳﺎﻟﻢ اﻣﺮوز، ﻓﺮداﯾﯽ ﺑﻬﺘﺮ را ﺑﺮای اﯾﺮان رﻗﻢ ﺑﺰﻧﻨﺪ.