تعامل پلیس با اورژانس اجتماعی در مداخله بحران پس از بزه دیدگی

زمینه و هدف: پیشگیری از تکرار بزه‌دیدگی به عنوان بخشی از پیشگیری اجتماعی می‌باشد که از لحاظ بالینی درمان‌کننده است. این پژوهش با هدف تمرکز بر پلیس و اورژانس اجتماعی، نقش تعاملی مداخله در بحران پس از بزه‌دیدگی را بررسی و ارائه می‌نماید.روش: این پژوهش کمی از لحاظ نوع توصیفی پیمایشی و به لحاظ هدف، کاربردی می‌باشد. جامعه آماری مطابق جدول مورگان، 150 نفر از کارکنان و نخبگان پلیس و کارشناسان اورژانس اجتماعی است که با استفاده از پرسشنامه بر اساس طیف پنج گزینه‌ای لیکرت انجام شده است. به جهت آزمون پایایی ابزار اندازه‌گیری پرسشنامه‌ها از «آماره آلفای کرونباخ» و به منظور آزمون روایی محتوایی، نظر نخبگان مرتبط مبنا قرار گرفته است.یافته‌ها و نتایج: یافته نشان می‌دهد که تعامل پلیس با اورژانس اجتماعی در اعزام سریع واحدها با تاثیر 325/.، همراهی با بزه‌دیدگان و کاهش آسیب با تاثیر 278/.، حل بحران با تاثیر 267/.، تاسیس کلینیک بزه‌دیدگی با تاثیر 213/. و آموزش بزه‌دیدگان با تاثیر 193/. به عنوان یک نتیجه مثبت و معناداری به ترتیب بر متغیر پاسخ (مداخله در بحران پس از بزه‌دیدگی) موثر هستند. برای حمایت واقعی و بایسته از بزه‌دیدگان بعضی از جرائم که نیاز به مداخله فوری دارند، این پلیس است که از طریق تعامل با اورژانس اجتماعی در چارچوب یک سیاست جنایی مشارکتی بزه‌دیده‌مدار نسبت به رفع نیاز و خواسته فوری ناشی از بزه‌دیدگی اقدام می‌نماید.

Police interaction with the social emergency in post-victimization crisis intervention

Filed and Aims: Prevention of recurrence of victimization is a part of social prevention that is clinically curative. This study aims to focus on the police and social emergencies, examines and presents the interactive role of intervention in the postvictimization crisis.Methodology: This research is quantitative in terms of descriptivesurvey type and applied in terms of purpose. The statistical population according to Morgan’s table is 150 police officers and elites and social emergency experts, which was done using a questionnaire based on a fivepoint Likert scale. In order to test the reliability of the measurement tool of the questionnaires from &Cronbach’s alpha statistics& and in order to test the content validity, the opinion of the relevant elites has been used.Findings and Conclusions: The findings show that the interaction of the police with the social emergency in the rapid dispatch of units with an effect of 0.325, companionship with victims and reduction of injuries with an effect of 0.278, crisis resolution with an effect of 0.267, establishment of a victim clinic with an effect of / 213 0 and education of victims with an effect of 0.193 as a positive and significant result are effective on the response variable (intervention in the crisis after victimization), respectively. In order to provide real and necessary protection to the victims of some crimes that require immediate intervention, it is the police who, through interacting with the social emergency within the framework of a participatory victimcentered criminal policy, address the immediate needs and demands of the victim.