پیشگیری از جرائم خاص نظامی و انتظامی در سیاست جنایی ایران

زمینه و هدف: جرائم خاص نظامی و انتظامی، جرائمی است که فقط نظامیان قادر به انجام آن بوده و ارتکاب این جرائم از سوی غیر نظامیان ممکن نیست. این پژوهش با هدف پیشگیری از جرائم خاص نظامی و انتظامی و بررسی و ارائه راهکارهای مناسب جهت کنترل و مقابله با افزایش جرائم آنان بوده است، از این رو تاسیس دادگاه های نظامی، تدوین قوانین کیفری نیروهای مسلح، در طول تاریخ و مقایسه برخی از قوانین سابق و لاحق و تجزیه و تحلیل آن در جهت پیشگیری از وقوع جرم ویا کاهش آن در نیروهای مسلح به منظور سلامت آن‌ها می‌تواند ضروری باشد.روش شناسی: روش پژوهش در مقاله حاضر به صورت تحلیلی و توصیفی است.یافته ها و نتیجه گیری: راهکارهای پیشگیری از جرایم خاص نظامی و انتظامی در سیاست جنایی ایران در دو بعد پیشگیری کیفری و پیشگیری غیرکیفری قابل انجام است، با این اوصاف اثر گذاری قوانین سازمان قضایی نیروهای مسلح بر کارکنان و تاثیر سایر عوامل دیگر نیز در پیشگیری و بازدارندگی کارکنان از انجام جرائم را مد نظر قرار داد تا در صورت تاثیر کم قوانین یاد شده در پیشگیری از وقوع جرائم خاص نظامی و انتظامی، با استفاده از سایر روش های پیشگیری‌های غیرکیفری (پیشگیری اجتماعی و پیشگیری وضعی)، به اهداف مورد نظر، که پیشگیری از وقوع جرائم و اصلاح کارکنان است، جامه عمل پوشانید. تمرکز بیش ازحد فرماندهان و مسئولین بر نظم و انضباط در محیط پادگان و توجه ویژه به کنترل و ورود و خروج افراد، منجر به کاهش رویکردهای پیشگیری اجتماعی واستفاده از روش های پیشگیری وضعی از جرائم خاص نظامی و انتظامی شده است.

Prevention of specific military and disciplinary crimes in Iran’s criminal policy

Background and Aim: Specific military and disciplinary crimes are crimes that only the military can commit and it is not possible for civilians to commit these crimes. And has been to deal with the increase in their crimes, hence the establishment of military courts, the development of criminal laws of the Armed Forces throughout history and the comparison of some previous and subsequent laws and its analysis to prevent crime or reduce it in the forces Armed for their health can be essential.Methodology: The research method in this article is analytical and descriptive.Findings and Conclusion: Strategies for the prevention of specific military and disciplinary crimes in Iran’s criminal policy can be done in two dimensions: criminal prevention and noncriminal prevention. And considered deterring employees from committing crimes. In case of low impact of the mentioned laws in preventing the occurrence of specific military and disciplinary crimes, using other methods of noncriminal prevention (social prevention and situational prevention), to the desired goals, which is crime prevention and staff correction Put it into action.