آسیب شناسی سیاست جنایی تقنینی ایران در زمینه راهبردهای پلیس در مبارزه با قاچاق کالا

زمینه و هدف: قاچاق کالا تهدیدی ساختاری علیه امنیت اقتصادی بوده که در این راستا، وظایف متعددی بر عهده ناجا نهاده شده است. در عین حال، این وظایف متعدد، منطبق بر تحولات سریع اقتصادی و ساختار نیروی انتظامی نبوده، عملاً تاثیری پایدار بر کاهش قاچاق کالا نخواهد داشت.‌ روش تحقیق: این مقاله با رویکرد کیفی و روش پدیدارشناختی درصدد پاسخ بدین پرسش است که راهبردهای جدید پلیس در مبارزه با قاچاق کالا و ارز و همچنین آسیب‌شناسی آن از منظر سیاست جنایی تقنینی ایران چیست؟ یافته‌ها: مقنن در قانون مبارزه با قاچاق کالا و ارز در زمینه رویکرد درون سازمانی به سمت اصلاحات راهبردی مدیریتی، ساختاری و ارتقاء نیروی انسانی و در زمینه برون سازمانی بر نقش پیشگیرانه پلیس تاکید نموده است. نتایج: به دلیل رویکرد منقبضانه قانون برنامه پنج‌ساله ششم توسعه، و بالتبع ناکافی بودن منابع مالی و انسانی، پلیس توان اصلاحات درون سازمانی لازم برای مبارزه قاطع با قاچاق را براساس قانون جدید نداشته و از طرف دیگر، قانون مبارزه با قاچاق نسبت به راهبردهای نوین سیاست جنایی مانند بازدارندگی متمرکز و سوت زنی فاقد احکام قانونی لازم می‌‌باشد. همچنین آن‌چه که نقش پلیس در پیشگیری از قاچاق نامیده می‌شود، در واقع تنها ناظر به ابزارهای مقابله‌ای پلیس است.

Pathology of Iran’s Legislative Criminal Policy on Police Strategies in Combating Goods Smuggling

Context and Purpose: Good Smuggling has been a structural threat to economic security, and in this regard, several tasks have been assigned to the NAJA. At the same time, these numerous tasks do not correspond to the fast economic developments and the structure of the police force, and in practice will not have a lasting effect on reducing the good smuggling.Research method: This article, by descriptiveanalytical method, is trying to answer the question: what are the new police strategies in combating smuggling of goods and currency and its pathology in terms of legislative criminal law?Findings: In the AntiSmuggling Act, the legislator emphasized on the preventive role of the police in the context of an interorganizational approach to strategic, managerial, structural and human resource enhancement, and on the outside of the organization.Conclusion: Due to the coherent approach of the Sixth FiveYear Development Plan, and in spite of the inadequacy of financial and human resources, the police have not been able to implement the necessary intraorganizational reforms necessary for a decisive fight against smuggling under the new law, and, on the other hand, The AntiSmuggling Act, in the light of a securityoriented criminal policy, is required in relation to new criminal policy strategies such as a centralized deterrence policy, a criminal policy of whistling and a nonstatutory cooperative criminal policy. Also, the role of the police in preventing trafficking is, in fact, the sole consideration of coping tools of the police.