نقش سازمان‌های مردم نهاد ملی و بین‌المللی در پیشگیری از جرایم زیست محیطی

انسان موجودی است که در بروز اختلال در این نظم و ایجاد نابسامانی و زیان‌ در قلمرو متصرفات خویش نقش بسزایی را ایفا نموده است. وی به جای بهره‌مندی از طبیعت و مواهب مستقر در آن و به خدمت گرفتن امکانات و توان مندی‌های آن، در‌ موارد‌ بسیاری‌ با اقدامات خود در جهت‌ نابودی‌ و تخریب و نیز آلایندگی‌های گوناگون آن گام برداشته است. جرایم زیست محیطی که هرگونه رفتار مضر به محیط زیست قلمداد می‌شود و ماهیتی متفاوت در مقایسه با دیگر جرایم دارد و به واسطه ماهیت پیچیده و چند بعدی خود شناخت آن نیز مشکل است. این پیچیدگی تا جایی است که جرم-شناسان را به ایجاد یک شاخه مطالعاتی جدید با عنوان جرم شناسی سبز یا جرم شناسی زیست محیطی رهنمون ساخته است. یافته‌های این پژوهش که با هدف نقش سازمان‌های مردم نهاد ملی و بین‌المللی در پیشگیری از جرایم زیست محیطی به روش کتابخانه‌ای نگارش یافته است، نشان می‌دهد که سیاست‌های پیشگیرانه که در جمهوری اسلامی ایران در جهت مثبت حرکت می‌نماید، هر چقدر قوی و متناسب باشد، به تنهایی قادر به دفع مسائل و بحران های زیست محیطی نمی‌باشد. آن‌چه که در کشورهای توسعه یافته جهان جریان دارد و از توان و پتانسیل سازمان‌های مردم نهاد استفاده می‌کنند، گویای این است که سیاست پیشگیرانه همراه با اقدامات اداری و فرهنگی و مشارکت‌های مردمی و سازمان‌های غیردولتی می‌تواند موفق باشد. به عبارت دیگر سیاست‌های مورد اشاره در حفظ محیط زیست که شامل اقدامات فوق نیز می‌باشد، باید قوی و متناسب با عصر حاضر باشد تا انگیزة لازم را در جهت حفظ محیط زیست کشور با بهره گیری از ظرفیت‌های نهادهای غیردولتی در میان کلیه اقشار جامعه و آلایندگان محیط زیست ایجاد نماید.