پیشگیری از بزه‌دیدگی ناشی از بی‌توجهی به‌اطفال در سیاست جنایی ایران

زمینه و هدف: بی‌توجهی؛ توجه نکردن (عمدی و غیرعمدی) والدین به‌نیازهای اساسی کودک که برای رشد توانایی های جسمی، هوشی و عاطفی کودک ضروری است؛ تلقی می شود، با این اوصاف، هدف و محور اصلی بکارگیری روش های پیشگیرانه کنشی، مبارزه با بزه‌دیدگی کودکان در معرض خطر آسیب‌پذیری در برابر تعرضات و تجاوز و بی‌توجهی است، یکی از مهم ترین اقدامات برای حمایت کودکان و نوجوان شناسایی کودکان مستعد بزه‌دیدگی است، شناسایی کودکان در معرض خطر، از طریق گزارش بستگان، همسایگان، مسئولان مدرسه و... می تواند صورت پذیرد. روش: در این مقاله نگارندگان با روش تحلیلی - توصیفی به‌واکاوی اقسام پیشگیری اعم از پیشگیری کیفری (واکنشی) و غیرکیفری (کنشی) با موضوع بزه‌دیدگی اطفال ناشی از بی‌توجهی والدین را مورد مطالعه قرار داده اند.یافته‌ها و نتایج: وجود مرکز گزارش دهی کودکان در معرض خطر تسهیل کننده این امر می باشد؛ آن چه که در پیش روی راهبرد پیشگیری کیفری در حوزه حمایت بزه‌دیدگی ناشی از بی‌توجهی به ‌اطفال مهم است، استفاده از سازوکار حقوق کیفری به‌صورت ویژه و متفاوت با آن چه که در زمینه حمایت کیفری از بزرگ سالان وجود دارد، است. بر این اساس، سیاست کیفری در راستای اصل حمایت کیفری افتراقی و خاص از کودکان در برابر بزه‌دیدگی ناشی از بی‌توجهی به‌نحوی از سازوکار جرم انگاری حمایتی بهره باید جست که با وضعیت خاص این گروه آسیب‌پذیر هم خوانی داشته باشد.