بررسی پایداری اجتماعی ـ فرهنگی توسعه گردشگری؛ مطالعه موردی جزیره کیش

توسعه پایدار نقطه ایدیال صنعت گردشگری و بسیاری صنایع دیگر در قرن بیست‌ویکم است. این رویکرد از توسعه بر حفظ یکپارچگی و تنوع زیست‏محیطی، برآوردن نیازهای اساسی انسان، نگهداری منابع به منظور استفاده نسل‏های آتی و کاهش بی‏عدالتی تاکید دارد؛ بنابراین تاکید بر دید بلندمدت و توازن بین افراد، در نسل حاضر و بین انسان‏ها و سایر ارگانیسم‏ها در این نگرش وجود دارد. اگر توسعه پایدار یکی از اهداف عینی این عصر از صنعت گردشگری است، پس اندازه‏گیری عملکرد و اثرات جنبه‏های اقتصادی، اجتماعی ـ فرهنگی و زیست‏محیطی آن در مقصدهای گردشگری، یک ضرورت است. هدف این پژوهش، بررسی پایداری جنبه اجتماعی ـ فرهنگی توسعه گردشگری در مقصد گردشگری جزیره کیش است. این جزیره در میان جزایر ایرانی خلیج فارس، مهم‌ترین و پُرسابقه‏ترین کانون گردشگری است. برای سنجش پایداری اجتماعی ـ فرهنگی توسعه گردشگری در جزیره کیش، مراحل تحقیق طی فرایندی هدفمند به‌کار گرفته شده‏‌اند. در نهایت، نتایح حاصل از پیمایش میدانی و پرسشنامه‏ای تحقیق، دلالت بر تبلورنیافتگی پایداری اجتماعی ـ فرهنگی در توسعه گردشگری جزیره کیش دارد. در پایان پژوهش به همین منظور پیشنهادهایی به منظور هرچه پایدارتر کردن منافع اجتماعی ـ فرهنگی حاصل از توسعه گردشگری برای جامعه میزبان ارایه شده است