فهم دیگری در فضای مجازی؛ مطالعه دو جناح سیاسی اصول‌گرا و اصلاح‌طلب

جامعه ایران مانند هر جامعه بزرگ دیگری ترکیبی از نیروهای اجتماعی مختلف است که زیستن آن‌ها در یک جامعه منوط به حفظ حداقلی از فضای اشتراک است؛ ازاین‌رو، ایماژی که نیروهای اصلی اجتماعی جامعه از رقیب خود عرضه می‌کنند، دارای اهمیت است، زیرا این تصور از دیگری، چشم‌اندازها و چالش‌های تفاهم در کشور را مشخص می‌کند. این مقاله با بهره‌مندی از نظریه‌های باختین و باومن به فهمِ دیگری در سیاست ایران ‌با محوریت فضای مجازی‌ میان دو جریان اصول‌گرایی و اصلاح‌طلبی پرداخته است.این مقاله از روش تحلیل مضمون استفاده می‌کند و گزیده‌ای از وبگاه‌های دو جناح را برای تحلیل انتخاب می‌کند. این مقاله تصور از «خود» و «دیگری» نزد اصول‌گرایان و اصلاح‌طلبان را با توجه به آنچه آن‌ها در وبگاه‌‌هایشان از «خود» و «دیگری» بازنمایی کرده‌اند، بررسی می‌کند. سرانجام، براساس مضمون‌هایی که از وبگاه‌های دو جناح یادشده استخراج شد، تصور آن‌ها از هم نه برمبنای «فهم دیگری»، بلکه برمبنای «تحمل دیگری» بازنمایی شده است.

Understanding of the Other in Cyberspace; Study of Political Parties in Iran, Fundamentalists and Reformists

The Iranian society despite wishes or some ideals or in a controversy way stereotypes is a sophisticated society with high level of diversity across the class, ideologies, life styles etc. Therefore surviving of this historical entity requires a set of cultural trait, which fascinates social interactions across the diversity. This article based on Bakhtin and Bauman theoretical view, concerns on the imaginization of  each other through Reformist and Pricipalist political blocs. Through thematic analyses, it studies a sample of websites of two main wings of Iranian power field. The article looks to characterize the image of “self” and “other” that is created through political websites. The main questions are how they represent other and self. This is important if we want to problemize the dialogue in Iran. The results show that this way of narrative can not be a proper abscess for understanding the other as a key needs for Iranian circumstance. it almost shows a “bearable other” which can bear for our dignity not its deserved. In other word not for their right or merit but for their generosity.