هویت در آستانۀ کولی های ساکن در تهران

در این تحقیق از طریق تحلیل، روایت هایی از کولی بودن ونحوۀ حضور اجتماعِ کولی ها در شهر تهران مطالعه شده است.عمده ترین و مکررترین تعاملاتی که کولی ها با محیط اجتماعی پیرامون خود در دوران اخیر تجربه کرده اند‌‌ یعنی چهار چرخۀ گدایی‌ ‌مصرف، اعتیاد‌‌پاکی، زندان‌‌آزادی و روابط ناپایدار جنسی ‌ در پرتو مفهوم آستانگی توضیح داده شده است؛ چگونگی «بودنِ» کولی ها به عنوان یک اجتماع در حال گذردر بستر های کنونی جامعه ایران به‌طور عام و در متن های شهری‌ای چون محله های خاک سفید، دروازه غار و لب خط در تهران به‌طور خاص توضیح و نشان داده شده است که چگونه کولی ها با گذر از مرحله پیشاآستانگی در مرحلۀ آستانگی باقی مانده و نتوانسته اند از این مرحله خارج شوند و بدین ترتیب دارای هویت های درآستانه ای شده اند که گذار آنها را به مرحلۀ پساآستانگی و جذب ایشان در بسترهای کنونی شهر تهران را با موانع جدی روبه‌رو ساخته است.