مقایسه تاثیر دو روش درمانی سوزن خشک و آموزش اصلاح پاسچر بر پارامترهای درد، ناتوانی عملکردی گردن و آستانه فشاری در بیماران مبتلا به سندرم نقاط ماشه‌ای فعال عضله تراپزیوس فوقانی: مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی (مطالعه مقدماتی)

مقدمه: نقطه ماشه‌ای در عضله تراپزیوس فوقانی، یافته شایعی در افراد مبتلا به دردهای ناحیه گردن است. مطالعه حاضر با هدف مقایسه تاثیر دو روش درمانی سوزن خشک (dry needling) و اصلاح پاسچر بر پارامترهای درد، ناتوانی عملکردی گردن (neck disability index یا ndi) و آستانه فشاری (pressure threshold یا pt) در شرکت کنندگان مبتلا به سندرم نقاط ماشه‌ای عضله تراپزیوس فوقانی صورت گرفت.مواد و روش‌ها: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی و یک سوکور بود که در آن 15 شرکت کننده به صورت تصادفی در سه گروه قرار گرفتند. گروه اول درمان سوزن خشک و فیزیوتراپی رایج، گروه دوم آموزش اصلاح پاسچر و فیزیوتراپی رایج و گروه سوم (گروه شاهد) فقط فیزیوتراپی رایج دریافت نمودند. اثرات درمانی از سه جنبه pt (آلگومتر)، شدت درد (visual analogue scale یا vas) و ndi طی سه مرحله (پایه، جلسه آخر و 6 هفته بعد از درمان) مقایسه گردید.یافته‌ها: با وجود اثرات معنی‌دار هر یک از روش‌های درمانی در افزایش pt، کاهش شدت درد و ndi (050/0 > p)، اما هیچ کدام از روش‌های درمانی در جلسه آخر نسبت به دیگری برتری معنی‌داری نداشت (050/0 < p)؛ در حالی که 6 هفته پس از درمان، دو گروه سوزن خشک و اصلاح پاسچر تغییرات معنی‌داری را نسبت به گروه شاهد نشان دادند (050/0 > p). توان آزمون آماری در متغیر vas در آخرین جلسه و 6 هفته بعد از درمان به ترتیب 68 و 79 درصد بود.نتیجه‎گیری: با توجه به تاثیرات مثبت گروه‌های درمانی در طی زمان و تفاوت معنی‌دار دو گروه درمانی سوزن خشک و اصلاح پاسچر نسبت به گروه شاهد 6 هفته بعد از درمان، استفاده از این دو روش درمانی در شرکت کنندگان مبتلا به نقاط ماشه‌ای فعال عضله تراپزیوس فوقانی توصیه می‌شود.