تاثیر آموزش مهارت‌های اجتماعی بر نشانه‌های اختلال طیف اوتیسم در نوجوانان: یک مطالعه نیمه تجربی

مقدمه: از مهم‌ترین مشکلات افراد مبتلا به اختلال طیف اوتیسم، نقص در مهارت‌های اجتماعی است که عملکرد روزانه فرد را مختل یا محدود می‌کند. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی آموزش مهارت‌های اجتماعی بر نشانه‌های اوتیسم در نوجوانان بود.مواد و روش‌ها: این پژوهش به روش نیمه تجربی همراه با پیش‌آزمون- پس‌آزمون انجام شد. جامعه آماری مطالعه شامل 60 نفر از نوجوانان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم با عملکرد بالا در شهر تهران بود که با روش نمونه‌گیری هدفمند، 12 نفر انتخاب شدند و در 10 جلسه 90 دقیقه‌ای (هفته‌ای دو جلسه) شرکت نمودند و پس از آن با استفاده از مقیاس gilliam autism rating scale (gars) مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس اندازه‌گیری‌های‌ مکرر تجزیه و تحلیل گردید.یافته‌ها: آموزش مهارت‌های اجتماعی تاثیر معنی‌داری بر کاهش رفتارهای کلیشه‌ای (110/0 = p)، مشکل در برقراری ارتباط (260/0 = p)، تعاملات اجتماعی (080/0 = p) و علایم اختلالات رشدی (770/0 = p) نداشت.نتیجه‎گیری: آموزش مهارت‌های اجتماعی به ‌تنهایی تاثیر چندانی در علایم اختلال طیف اوتیسم نوجوانان ندارد. بنابراین، آموزش‌هایی که سایر حیطه‌های دارای مشکل‌ این نوجوانان را پوشش می‌دهد، برای کاهش علایم این اختلال توصیه می‌شود.