بررسی عوامل پیش‌بینی کننده ابتلا به استئوآرتریت زانو در سالمندان با تاکید بر فعالیت بدنی

مقدمه: طراحی برنامه‏های پیشگیری از استئوآرتریت زانو، مستلزم شناخت عوامل خطرزای آن است. هدف از انجام پژوهش حاضر، تعیین ارتباط متغیرهای سن، شاخص توده بدنی (body mass index یا bmi)، تحصیلات، افسردگی، فعالیت بدنی و جنسیت با میزان خطر ابتلا به استئوآرتریت زانو در سالمندان بود.مواد و روش‌ها: 220 سالمند مبتلا به استئوآرتریت زانو و 220 سالمند سالم به روش نمونه‌گیری داوطلبانه انتخاب شدند و با استفاده از پرسش‌نامه‏ جمعیت‌شناختی، مقیاس افسردگی سالمندان (geriatric depression scale یا gds) و پرسش‌نامه بین‌المللی فعالیت بدنی مورد بررسی قرار گرفتند.یافته‌ها: ارتباط همه متغیر‏ها با میزان خطر ابتلا به استئوآرتریت زانو، با استفاده از آنالیز رگرسیون لجستیک مدل پیش‌رونده و نسبت شانس بررسی شد. بین متغیرهای سن و جنسیت با خطر ابتلا به استئوآرتریت ارتباط معنی‌داری وجود داشت و زنان بیشتر از مردان در معرض خطر ابتلا به آسئوآرتریت بودند (050/0 > p). اضافه وزن و چاقی در سالمندان مبتلا به استئوآرتریت زانو بیشتر از سالمندان سالم مشاهده شد (001/0 > p). سطوح افسردگی ارتباط معنی‌داری را با خطر ابتلا به استئوآرتریت زانو نشان داد (005/0 > p). سطوح فعالیت بدنی با خطر ابتلا به استئوآرتریت زانو ارتباط معنی‌داری داشت و تعداد سالمندان غیر فعال مبتلا به استئوآرتریت زانو بیشتر از سالمندان سالم بود. هرچه سطح تحصیلات افزایش می‌یابد، احتمال ابتلا به استئوآرتریت زانو کمتر می‌شود و افراد با سطح تحصیلات پایین‏تر از دیپلم، شانس بیشتری برای مبتلا شدن به استئوآرتریت زانو داشتند (050/0 > p).نتیجه‎گیری: جنسیت، چاقی، افسردگی، عدم فعالیت بدنی، افزایش وزن، تحصیلات پایین‏تر از دیپلم و عدم بینش و آگاهی، از جمله عوامل خطر برای مستعد کردن افراد جامعه به استئوآرتریت زانو می‌باشد.