سرگیجه در سالمندان

چکیده مقدمه: سرگیجه، عدم تعادل و زمین خوردن ناشی از آن در سالمندان، یکی از اصلی‌ترین چالش‌های پیش روی بیمار و متخصصین بوده و موارد متعددی، شناسایی و درمان سرگیجه در سالمندان را در مقایسه با سایر گروه‌های بزرگسالان با دشواری رو به رو می‌سازد. بی توجهی به علل سرگیجه‌های سالمندی نه تنها تهدیدی بر زندگی و سلامت بیمار و عامل آسیبهای جسمی-روحی متعدد است، بلکه می‌تواند منجر به انزوای فرد از محیط‌های اجتماعی شود. در این مطالعه مروری قصد داریم به بررسی نکات کلیدی در سرگیجه سالمندان بپردازیم.مواد و روش‌ها: در این پژوهش مروری، پایگاه های استنادی pubmed, google scholar, cochrane, و science direct با کلید واژه‌های geriatrics, elderly, older people, imbalance, disequilibrium, vertigo در فاصله سال‌های 1975 تا 2013 مورد بررسی قرار گرفت.یافته‌ها: در بررسی‌ها تعداد 218 مقاله پژوهشی و سی مقاله مروری به دست آمد. پس از بررسی عنوان، مقدمه و بحث در این مقالات، تعداد 45 مقاله با محتوای مورد نظر به طور کامل بررسی شد.نتیجه‌‌گیری: رشد اخیر جمعیت سالمند همراه با افزایش ناتوانی‌های جسمی ، شیوع سرگیجه و اختلالات تعادلی در این گروه سنی را افزایش داده است. گیجی به اولین عامل مراجعه سالمندان 75 ساله به مراکز درمانی تشخیص داده شده و 80% از سالمندان بالای 75 سال، از سرگیجه و عدم تعادل شکایت دارند. بسیاری از اختلالات مرکزی و عروقی شایع در سالمندان تظاهراتی مشابه با سرگیجه‌های خوش‌خیم محیطی دارند که میتواند روند تشخیص را با دشواری روبرو سازد. بعلاوه درمان‌های توانبخشی در این گروه سنی به دلیل همراه بودن آسیب های عصب شناختی و ضعف عضلانی با تاخیر همراه است. تظاهرات بالینی و ویژگی های نیستاگموس‌های تولیدی در بیمار سالمند از کلیدی ترین یافته ها جهت افتراق سرگیجه‌های محیطی و مرکزی هستند.کلید واژه‌ها: سالمندان، سرگیجه، افتادن، هیستوپاتولوژی، محیطی، مرکزی