مقایسه دو نوع فعالیت بدنی در آب و خشکی بر فاکتورهای مرتبط با سلامت زنان سالمند (60 تا 75 ساله)

چکیده مقدمه: سالمندان یکی از اقشار آسیب‌پذیر هر جامعه‌ای را تشکیل می‌دهند، مهمترین مساله در بهبود سلامت و کیفیت زندگی سالمندان به حفظ استقلال بالای آنها در فعالیت‌های جسمانی و ادامه زندگی به صورت فعال مربوط می شود. هدف از تحقیق حاضر ، مقایسه تاثیر دو نوع فعالیت بدنی در آب و خشکی بر فاکتورهای مرتبط با سلامت (تعادل، انعطاف‌پذیری، استقامت قلبی‌ عروقی، قدرت عضلانی، استقامت عضلانی، چابکی) زنان سالمند می‌باشد.مواد و روش‌ها: تعداد 42 زن سالمند واجد شرایط (60 تا75 ساله) انتخاب و در دو گروه تمرین در خشکی (21 نفر) و تمرین در آب (21 نفر) طبقه بندی شدند. تعادل (آزمونy)، انعطاف‌پذیری بالاتنه (آزمون کشش پشت) و انعطاف‌پذیری پایین تنه (آزمون نشستن و رسیدن) ، قدرت عضلانی بالا تنه (آزمون خم کردن بازو)، قدرت عضلانی پایین تنه (آزمون برخاستن از صندلی) ،چابکی (آزمون 8 فوت راه رفتن) و برای استقامت قلبی عروقی (آزمون‌های 6 دقیقه راه رفتن و 2 دقیقه گام برداری) قرار گرفت. نمونه ها بعد از انجام تمرین مورد اندازه‌گیری قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده از آزمون t مستقل آنالیز شدند(05/0p < ).یافته‌ها: نتایج تحقیق نشان داد، که تفاوت معناداری بین دو گروه خشکی و آب در خصوص تعادل چشم بسته، تعادل خلفی جانبی، استقامت قلبی-عروقی (05/0 p > ) مشاهد شد، اما در سایر متغیرها (05/0p < ) تفاوت معنی‏داری مشاهده نشد.نتیجه‌‌گیری: از یافته‌های این تحقیق می‌توان نتیجه‌گیری کرد که بکار گیری تمرینات در آب و خشکی منجر به بهبود تمامی فاکتورهای مرتبط با سلامت سالمندان می شود، اما تمرینات در خشکی منجر به افزایش استقامت قلبی عروقی و تعادل در سالمندان می‌شود. با این وجود مطالعات بیشتری با حجم نمونه بالاتر و در گروه‌های مختلف سالمندان جهت تعیین تاثیر طولانی مدت این تمرینات پیشنهاد می‌شود.کلید واژه‌ها: فعالیت‌بدنی در آب، فعالیت بدنی در خشکی، زنان سالمند، فاکتورهای مرتبط با سلامت