تاثیر فعالیت هوازی در آب و خشکی برروی بتا اندورفین پلاسما و آستانه ادراک درد ورزشکاران

چکیده مقدمه: فعالیت ورزشی با تغییر در میزان مصرف انرژی باعث کنش دستگاه های مختلف بدن از جمله سیستم عصبی- هورمونی و غدد درون ریز می‏شود. هدف از مطالعه‏ی حاضر بررسی تاثیر فعالیت هوازی در آب و خشکی بروی میزان بتااندورفین و آستانه درد ورزشکاران می‏باشد.مواد و روش‌ها هفده دختر والیبالیست ورزیده با حداقل سه سال سابقه فعالیت مداوم میانگین سنی 1?/4±52/?? سال، وزن 29/5±44/?? کیلوگرم و قد 86/4±59/?70 سانتی متر، بصورت داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند. آستانه درد و نمونه‏گیری خونی از سیاهرگ بازویی قبل، بلافاصله و ?? دقیقه پس از فعالیت هوازی طی دو جلسه در محیط آب و خشکی، اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل آماری داده ها با استفاده از روش آماری اندازه گیری‏های مکرر(repeated measurement)، و برای تعیین جفت مقایسه‏ها از آزمون تعقیبی lsd استفاده شد. همچنین جهت مقایسه سطح بتااندورفین و آستانه درد در دو محیط آب و خشکی برای مراحل بلافاصله پس از آزمون و پیگیری، پس از محاسبه نمرات افزوده، از آزمون تی همبسته (paired t test) استفاده شد.یافته‌ها: طبق نتایج بدست آمده بین میزان بتااندورفین و آستانه ادراک درد، قبل و بعد از فعالیت ورزشی تفاوت معنی‏دار وجود داشت، به‏طوری‏که فعالیت هوازی منجر به افزایش معنی‏دار بتااندورفین و نیز آستانه ادراک درد در هر دو محیط شد (????/? > p)،(???/? > p ). میزان بتااندورفین خون دختران ورزشکار پس از فعالیت هوازی در آب، در مقایسه با خشکی به‌ طور معنی‌داری کمتر بود. این تفاوت به طورمعنی‏داری 30 دقیقه پس از فعالیت نیز مشاهده شد (??/? > p ). علاوه براین، بین آستانه ادراک درد در شرایط پس از فعالیت هوازی درآب، با شرایط مشابه در خشکی تفاوت معنی‌داری وجود نداشت (?4/?p = ). در مرحله 30 دقیقه پس از فعالیت نیز در مقایسه تمرین هوازی در موقعیت‌های مختلف نیز تفاوت معنی‌داری در آستانه ادراک درد مشاهده نشد (56/0p = ). نتیجه‌گیری: فعالیت هوازی در هر دو محیط آب و خشکی منجر به افزایش بتااندورفین و آستانه درد می‏شود. بنظر می‏رسد، تغییرات در آستانه درد ناشی از فعالیت هوازی، مستقل از محیط فعالیت است اما در مورد تغییرات بتااندورفین ناشی از تمرین، اثرات محیط معنی‏دار است.کلیدواژه‌ها: بتااندورفین، آستانه ادراک درد، فعالیت هوازی، خشکی و آب، ورزشکاران