تجارب افراد با فلج مغزی از توانبخشی: بررسی مروری

چکیده مقدمه: فلج مغزی یک ناهنجاری غیرپیشرونده در مغز در حال رشد است، که نیازمند خدمات وسیع توانبخشی به صورت طولانی مدت می‌باشند. تجربه از درمان، قسمت عمده‌ای از تجارب این افراد را تشکیل می‌دهد. درک تجارب افراد با فلج مغزی از خدمات توانبخشی، در بهبود نگرش ارایه دهندگان این خدمات از اهمیت خاصی برخوردار است.مواد و روش‌ها: این مطالعه یک پژوهش مروری است. برای یافتن مطالعات کمی و کیفی مرتبط با هدف پژوهش، جست‌وجو در پایگاه‌های انگلیسی googlescholar، pubmed، medline، eric، psychinfo، ovid، cochrane library، cinahl، web of knowledge، pedro، otseeker، rehabdata، rehadat و پایگاه‌های فارسی sid، iranmedex، noormags، medlib،magiran و irandoc در بازه زمانی سال‌های 1980 تا 2012 انجام گرفت و در نهایت 15 مطالعه (13 مطالعه کیفی و 2 مطالعه کمی نظرسنجی) مرتبط یافت شد.یافته‌ها: با بررسی مطالعات یافت شده، دو درونمایه اصلی شامل «تجارب درک شده از درمان» با زیردرونمایه‌های احساسات جسمانی و روانشناختی از درمان؛ محیط درمان و وسایل مورد استفاده؛ لذت، انگیزه، معناداری و هدف در درمان؛ امنیت؛ درمان مراجع محور؛ درمان‌های رایج و غیررایج؛ نقش اطرافیان فرد در تجربه از درمان و سیستم درمانی؛ و همچنین «تجارب ناشی از اثرات درمان» با زیردرونمایه‌های برآیند جسمانی درمان؛ برآیند روانشناختی درمان و اثربخشی درمان بر جنبه‌های مختلف زندگی به دست آمد.نتیجه‌گیری: درمانگران و محققین نیازمند توجه به رضایتمندی در تجارب درک شده از درمان و تجارب ناشی از اثرات درمان در افراد با فلج مغزی هستند. تحقیقات بیشتری به منظور تبیین تجارب افراد با فلج مغزی از خدمات ارایه شده ضروری به نظر می‌رسد.کلید واژه‌ها: فلج مغزی، تجربه، درمان، توانبخشی