مقایسه استفاده از زمان در مادران دارای کودک مبتلا به اوتیسم و مادران دارای کودک عادی

چکیده مقدمه: آگاهی متخصصان توانبخشی و پزشکی از چگونگی استفاده از زمان مادران دارای کودک مبتلا به اوتیسم می‌تواند به ارتقا سطح سلامت مادر و خانواده کمک کند. مطالعات نشان داده که عموما مراقبت از کودکان کم‌توان به عهده مادر است و عملکرد مناسب مادر، به استفاده صحیح و مناسب از زمان، مرتبط می‌باشد. بنابراین در این پژوهش به بررسی چگونگی استفاده از زمان مادران دارای کودک مبتلا به اوتیسم پرداختیم.مواد و روش?ها: در یک مطالعه از نوع مقطعی، نمونه‌گیری به روش در دسترس انجام شد. درهرگروه، 42 نفر مادر دارای کودک مبتلا به اوتیسم و 42 نفر مادر دارای کودک عادی شرکت کردند. از پرسشنامه دموگرافیک، مقیاس گارز-2 و پرسشنامه استفاده از زمان مادران برای جمع آوری داده‌ها استفاده شد. داده‌ها با آزمون t مستقل و chi- square در 17spss تحلیل شدند.یافته ها: مادران دارای کودک مبتلا به اوتیسم در مقایسه با مادران دارای کودک عادی، درطی روز زمان بیشتری را صرف امور مربوط به کودک مبتلا می‌کردند (000/0=p) اما در حیطه‌های مراقبت از خود، استراحت/ خواب، اوقات فراغت، کارهای منزل، کار/ شغل و مشارکت اجتماعی، تفاوت معناداری بین دو گروه یافت نشد. همچنین کیفیت و لذت از فعالیت‌های روزانه در مادران دارای کودک مبتلا به اوتیسم نسبت به مادران دارای کودک عادی به‏صورت معناداری پایین‌تر بود (کیفیت انجام فعالیت‌ها 006/0 = p، لذت از فعالیت‌ها 03/0 = p). اهمیت دادن به فعالیت‌های روزانه (23/0 =p ) و رضایت از مهارت‌های مدیریت زمان (16/0=p) برای مادران دو گروه تفاوت معناداری نداشت.بحث: وجود کودک مبتلا به اوتیسم، منجر به عدم توازن بین حیطه‌های فعالیت می‌شود و جنبههای کیفی استفاده از زمان را تحت تاثیر قرار میدهد. کلیدواژه‌ها: اوتیسم،کم‌توانی،کودکان، استفاده از زمان مادران