مقایسه یادگیری حرکتی صریح و یادگیری حرکتی ضمنی توالی حرکتی در کودکان مبتلا به اختلال کمبود توجه و بیش فعالی با همتایان عادی

چکیده مقدمه: هدف از مطالعه حاضر، بررسی دو نوع یادگیری حرکتی صریح و ضمنی در گروه کودکان مبتلا به اختلال کمبود توجه و بیش فعال و همتایان عادی، با استفاده از ابزار زمان عکس العمل متوالی است.مواد و روش‌ها: حجم نمونه برای هر گروه برابر 12 در نظر گرفته شد. در این پژوهش، نمونه‌ها شامل 24کودک مبتلا به اختلال کمبود توجه و بیش فعالی در دو گروه یادگیری صریح و یادگیری ضمنی و 24 کودک همتای عادی در دو گروه یادگیری صریح و ضمنی جای گرفتند.آزمون های آماری تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر برای اندازه‌گیری زمان واکنش و خطای پاسخ، و تی زوجی برای مقایسه‌ی داده‌های توالی‌های منظم و نامنظم در هر گروه مورد استفاده قرار گرفت.یافته‌ها: مقایسه‌ی این دو نوع یادگیری در سرعت (زمان واکنش) و دقت (تعداد خطای پاسخ) نشان دهنده این بود که: در گروه یادگیری حرکتی صریح کودکان اختلال کمبود توجه وبیش فعال، تعداد خطاها (012/0 (p = و زمان واکنش (012/0 (p = بود. و در گروه یادگیری حرکتی ضمنی کودکان اختلال کمبود توجه وبیش فعال، تعداد خطاها (094/0 (p =و زمان واکنش (954/0 (p = بود. در گروه صریح همتایان عادی، تعداد خطاها (008/0 (p =و زمان واکنش (05/0 (p = بود و گروه ضمنی همتایان عادی، تعداد خطاها(011/0 (p =و زمان واکنش (442/0 (p = بود.نتیجه‌‌گیری: نتایج این تحقیق نشان داد که توضیح و تشریح روند تکلیف، در آموزش توالی حرکتی کودکان اختلال کمبود توجه و بیش فعال اثر بخشی بیشتری دارد. لذا آموزش‌های قبل از تمرین باید در برنامه این کودکان قرار بگیرد.کلید واژه‌ها: حرکتی، یادگیری صریح، یادگیری ضمنی، اختلال کمبود توجه وبیش فعالی