انطباق پرسشنامه‏ی تجدید نظر شده برقراری ارتباط-نسخه دوم Children’s Communication Checklist با زبان فارسی و تعیین ویژگی های روان‏سنجی آن

چکیده مقدمه: بیشتر آزمون‏ها در گفتاردرمانی مبتنی بر ساختار زبان هستند و بنابراین برای ارزیابی کاربرد زبان نیاز به تهیه‏ی ابزارهایی روا و معتبر می‏باشد. پرسشنامه‏ی برقراری ارتباط (1998) و نسخه‏ی تجدید نظر شده‏ی آن(2003) به ارزیابی کاربرد زبان اختصاص دارد. این مطالعه، با هدف ترجمه انطباق و بومی‏سازی پرسشنامه‏ی تجدید نظرشده برقراری ارتباط به زبان فارسی از طریق تعیین روایی محتوایی و بررسی اعتبار آن (اعتبار درونی، اعتبارآزمون باز آزمون)انجام شده است.مواد و روش‌ها: مطالعه حاضریک مطالعه غیر تجربی از نوع ابزارسازی بود. ترجمه پرسشنامه و برگردان ترجمه، توسط سه آسیب‏شناس گفتار و زبان و زبان‏شناس صورت گرفت. همین‏طور از نظرات 28 والد کودک 7تا 9 ساله دارای رشد طبیعی زبان در خصوص قابل درک بودن و ساده بودن گویه‏ها استفاده شد. فرم ترجمه‏شده پرسشنامه جهت تعیین روایی محتوایی برا‏ی 10 آسیب شناس گفتار و زبان و زبان شناس فرستاده شد. سپس شاخص روایی محتوا(content validity index) محاسبه گردید.ثبات درونی ابزار و اعتبار آزمون باز آزمون از طریق تکمیل پرسشنامه توسط98 والد کودک 7تا 9 ساله طبیعی صورت گرفت.یافته‌ها: در بخش ترجمه و انطباق به جز 4 گویه، سایر گویه‏ها cvrبالاتر از 0.85 احراز کردند که پس از اصلاح مجدد، این گویه‏هانیز امتیاز مناسب کسب کردند. شاخص روایی محتوایی گویه‏ها (cvi) بالاتر از 0.75 بود.ضریب آلفای کرونباخ زیرمجموعه‏ها بین 0.66 تا 0.74 محاسبه شد و نتایج بازآزمایی بعد از دوهفته بالاتر از 0.90 بدست آمد. نتیجه‌‌گیری: بر طبق نتایج حاصل از پژوهش حاضر به نظر می‏رسدکه پرسشنامه مطابقت داده شده‏ی برقراری ارتباط کودکان به زبان فارسی از روایی محتوا و پایایی قابل قبولی برای کودکان 7 تا 9 سالهبرخوردار است. با این وجود نیاز به مطالعات دیگری به منظور سنجش بهتر ویژگی‏های روان‏سنجی این پرسشنامه در نمونه هایی با حجم بالاتر و در گروه‏های سنی دیگر به چشم می خورد.کلید واژه‌ها: پرسشنامه تجدید نظر شده برقراری ارتباط، کاربردشناسی، انطباق، روایی، پایایی، فارسی