بررسی و مقایسه‌ زمان واکنش آواسازی افراد دارای لکنت و بدون لکنت در دو گروه سنی 20-10 و30-20 سال

چکیده مقدمه: گروهی از محققین لکنت را اختلال در زمان‌بندی بین عناصر آوایی و وقفه در برنامه‌ریزی هم‌زمان و موفق حرکات عضلات گفتاری جهت تولید یک کلمه می‌دانند. براون و همکاران پی بردند که حرکات گفتاری افراد مبتلا به لکنت از نظر زمان‌بندی در مقایسه با افراد بدون لکنت متفاوت است؛ از جمله این متغیرهای زمانی می‌توان به زمان واکنش اشاره کرد. زمان واکنش معیاری است که به طور دقیق می‌تواند ماهیت تفاوت‌های آواسازی بین افراد مبتلا به لکنت و بدون لکنت را نشان دهد. هدف این مطالعه بررسی و مقایسه زمان واکنش آواسازی افراد مبتلا به لکنت و بدون لکنت می‌باشد.مواد و روش‌ها: این مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی بوده و در آن 22 نفر از افراد دارای لکنت و 22نفر بدون لکنت از سنین 10 تا 30 سال انتخاب شدند و از آن‌ها خواسته شد که به محض شنیدن محرک، پاسخ مورد نظر (کشیدن صدای a) را ارایه دهند. در ادامه هر دو محرک و پاسخ توسط نرم‌افزار praat ضبط و فاصله بین آن‌ها اندازه‌گیری شد.یافته‌ها: این پژوهش نشان داد که میانگین زمان واکنش افراد مبتلا به لکنت بیشتر از افراد بدون لکنت بوده و این اختلاف به خصوص در گروه سنی 20 تا 30 سال بارزتر بوده است. این در حالی است که اختلاف زمان واکنش در دو گروه سنی معنی‌دار نبود.نتیجه‌گیری: با توجه به وجود مشکل در شروع آواسازی در افراد مبتلا به لکنت می‌توان چنین نتیجه گرفت که این مساله می‌تواند نتیجه مشکلاتی از قبیل تنش عضلانی و رفتارهای اجتنابی، مشکلات مربوط به فاکتورهای عصبی - حرکتی و یا فشار زمان احساس شده توسط فرد مبتلا به لکنت به خصوص در افراد بزرگسال که تجربه بیشتری در لکنت دارند، باشد.کلید واژه‌ها: لکنت، زمان واکنش، گفتار روان، نرم‌افزارpraat