مقایسه برخی مهارت‌های نحوی افراد مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس عودکننده بهبودیابنده و افراد طبیعی فارسی زبان استان اصفهان

چکیده مقدمه: مالتیپل اسکلروزیس بیماری پیشرونده سیستم عصبی مرکزی است که غلاف میلین را تخریب می‌کند و پلاک در ماده سفید مغز و نخاع تولید می‌کند. مطالعات نشان داده‌اند مهارت‌های زبانی در این بیماری تحت تاثیر قرار می‌گیرد. آسیب‌شناسان گفتار و زبان توجه اندکی به مهارت‌های زبانی این بیماران معطوف داشته‌اند. هدف مطالعه حاضر مقایسه برخی از مهارت‌های نحوی بزرگسالان مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس عود کننده بهبودیابنده و بزرگسالان طبیعی فارسی زبان استان اصفهان بود .مواد و روش?ها: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی و مقطعی 17 بزرگسال مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس عود کننده- بهبودیابنده از مرکز ms بیمارستان آیت‌ا... کاشانی، وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اصفهان و 34 بزرگسال طبیعی که از نظر سن، جنس، تحصیلات با گروه بیمار مطابق بودند مورد بررسی قرار گرفتند. از افراد درصورت داشتن معیار ورود، نمونه گفتاری درمورد تاریخچه زندگی گرفته شد. این نمونه گفتار ضبط و نوشته شد. سپس داده‌ها تعیین و مقایسه انجام گردید. یافته‌ها: در این مطالعه بین میانگین طولانی‌ترین طول جمله (043/ p value =) و تعداد کل جمله ( 001/ p value =) افراد سالم و بیمار تفاوت معنی‌داری یافت شد. در متغیرهای میانگین طول جمله و نسبت کاربرد جملات ساده و نسبت کاربرد جملات مرکب تفاوت معنی‌داری بین دو گروه وجود نداشت. اگرچه بیماران حاضر در این مطالعه به درجات خفیفی از بیماری (میانگین edss =35/1) مبتلا بودند اما تفاوت‌هایی در بعضی متغیرهای نحوی با افراد سالم دارند.نتیجه‌گیری: این یافته بر نیاز به ارزیابی زبان بیماران ms تاکید می‌کند. با توجه به محدودیت هایی که آسیب شناسان گفتار و زبان با توجه به نداشتن آزمون استاندارد برای ارزیابی این بیماران دارند این پژوهش نشان داد که گرفتن تک گویی روشی مفید برای ارزیابی این بیماران است.کلید واژه‌ها: مالتیپل اسکلروزیس عودکننده- بهبودیابنده، شناخت، زبان، نحو