تاثیر برنامه تمرینی ایروبیک و بازی درمانی گروهی بر تعادل کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی

چکیدهمقدمه: اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی نوعی اختلال رشدی است. کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی به طور عمده با هماهنگی حرکتی ضعیف و دست و پا چلفتی توصیف می‌شوند. به نظر می‌رسد تمرینات حرکتی ریتمیک مانند بازی‌های حرکتی نیز می‌تواند بر تعادل کودکان مبتلا به این اختلال تاثیرگذار باشد. هدف این پژوهش، مقایسه تاثیر برنامه تمرینی ایروبیک و بازی درمانی گروهی بر تعادل کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی بود.مواد و روش‌ها: در پژوهش حاضر، 26 کودک (4 دختر و 22 پسر) مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی در 3 گروه تجربی (بازی درمانی گروهی و ایروبیک) و شاهد مورد مطالعه قرار داده شدند. گروه‌های تجربی هر یک 8 هفته، هر هفته 3 جلسه 60-45 دقیقه‌ای، تحت مداخله قرار گرفتند. تعادل استاتیک و تعادل داینامیک هر سه گروه به ترتیب با آزمون تعادل flamingo (flamingo balance test) و آزمون تعادل ستاره‌ای (star excursion balance test یا sebt) مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته‌ها: بین گروه بازی درمانی گروهی و ایروبیک در تعادل پویا تفاوت معنی‌داری وجود داشت، اما در تعادل استاتیک تفاوت معنی‌داری بین گروه‌های تحت مداخله مشاهده نشد.نتیجه‎گیری: با این‌که بازی درمانی گروهی به طور کلی تاثیر بیشتری بر بهبود تعادل کودکان مبتلا به نقص توجه و بیش‌فعالی داشت، اما ایروبیک نیز در بهبود تعادل ایستا تاثیر معنی‌داری داشت. بنابراین استفاده از تمرینات ایروبیک در کنار بازی درمانی گروهی می‌تواند باعث بهبود بیشتر تعادل این کودکان گردد.کلید واژه‌ها: اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی، تمرینات ایروبیک، بازی درمانی، تعادل