بررسی تاثیر اسپیلنت حمایت کننده مچ دست بر قدرت مشت کردن در بیماران مبتلا به سندروم کانال کارپ ایدیوپاتیک

چکیدهمقدمه: سندروم کانال کارپ از جمله ضایعاتی است که شیوع به نسبت زیادی به خصوص در میان‌سالی و اغلب در خانم‌ها دارد. با توجه به اهمیت مچ دست و نقش مهم آن در انجام فعالیت‌های روزانه و شیوع به نسبت بالای این عارضه در جامعه و به دنبال تحقیقات و درمان‌های غیر جراحی این عارضه، بر آن شدیم تا تاثیر استفاده از اسپیلنت حمایت کننده مچ دست را بر کاهش درد، کاهش علایم سندروم کانال کارپ و افزایش قدرت مشت کردن دست پس از استفاده از حمایت کننده‌های مچ دست در افراد مبتلا به سندروم کانال کارپ ایدیوپاتیک و کاهش علایم بالینی و کلینیکی در این ناحیه را بررسی کنیم.مواد و روش‌ها: 28 بیمار مبتلا به سندروم کانال کارپ پس از گذراندن مراحل غربال‌گری، به طور تصادفی به دو گروه 14 نفره تقسیم شدند. به این صورت که گروه اول از درمان اسپیلنت و گروه دوم بدون ورود مداخله کننده‌ها وارد تحقیق شدند و در قبل و 3 هفته پس از اعمال مداخله، اندازه قدرت مشت کردن دست، میزان شدت درد و بی‌حسی آن‌ها مورد بررسی قرار گرفت. اسپیلنت‌ها مچ دست را در حالت نوترال قرار داده، بیماران این اسپیلنت‌ها را در طول شب استفاده کردند.یافته‌ها: میزان علایم بیماری (سوزش و مورمور شدن) به طور معنی‌داری در گروه آزمون کاهش یافت و قدرت مشت کردن افزایش یافت و بنابراین مشخص شد که استفاده از اسپیلنت حمایت کننده مچ دست باعث کاهش علایم بیماری سندروم کانال کارپ می‌شود.نتیجه‎گیری: بر اساس یافته‌ها استفاده از اسپیلنت حمایت کننده مچ دست می‌تواند باعث کاهش علایم بیماری و افزایش قدرت مشت کردن و افزایش کارایی مچ دست گردد.کلید واژه‌ها: سندروم کانال کارپ، قدرت مشت کردن، درد.