بررسی اختلالات عضلانی- اسکلتی بخش انتهایی اندام فوقانی کارگران صنعتی

چکیدهمقدمه: هدف این پژوهش بررسی اختلالات عضلانی- اسکلتی بخش انتهایی اندام فوقانی در کارگران صنعتی بود.مواد و روش‌ها: جهت اجرای این پژوهش، 50 نفر از بخش اداری و 160 کارگر صنعتی مشغول به پرس‌کاری، جوشکاری و کار با دستگاه دریل در کارخانه صنعتی سایپا انتخاب شدند. در این پژوهش، از پرسش‌نامه nordic، روش مشاهده‌ای، روش مصاحبه‌ای و روش شاخص تنش جهت بررسی میزان خطرات پست‌های کاری مختلف استفاده شد. آزمون‌های t زوجی و مستقل، آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی tokey در برنامه 17spss جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها مورد استفاده قرار گرفتند (05/0 ? ?).یافته‌ها: پست‌ کاری جوشکاری، پرس‌کاری و کار با دستگاه دریل به ترتیب بالاترین شیوع اختلالات بخش دیستال اندام فوقانی را داشتند. نتایج تحقیق نشان داد که افراد درگیر در بخش‌های اداری، دارای شرایط کاری ایمن با میانگین شاخص تنش 7/1، افراد درگیر در بخش جوشکاری دارای شغل با ریسک اندک با میانگین شاخص تنش 6/5، افراد درگیر در بخش پرس‌کاری و کار با دریل دارای نوع شغل مخاطره‌آمیز به ترتیب با میانگین شاخص تنش 2/7 و 1/8 بودند.نتیجه‎گیری: با توجه به نتایج تحقیق حاضر، افرادی که در معرض کارهای دارای ارتعاش فراوان قرار دارند، استعداد بیشتری جهت ابتلا به اختلالات عضلانی- اسکلتی دارند.کلید واژه‌ها: اختلالات عضلانی- اسکلتی، کارگران صنعتی، روش شاخص تنش