بررسی رابطه بین شاخص‌های کتف و پکتورالیس مینور پس از یک دوره تمرین درمانی در افراد شانه به جلو

مقدمه: تغییرات در کمربند شانه و کتف به هم مرتبط هستند. انحراف وضعیتی کمربند شانه با عدم تعادل عضلانی اطراف شانه هم‌زمان است. هدف از تحقیق حاضر، بررسی رابطه بین شاخص‌های کتف و پکتورالیس مینور پس از یک دوره تمرینات منتخب کششی- قدرتی در افراد شانه به جلو بود.مواد و روش‌ها: بر این اساس افراد با وضعیت شانه به جلو با استفاده از صفحه شطرنجی از بین دانش‌آموزان دختر 12-9 ساله غربالگری شده و از بین آن‌ها 20 نفر به صورت تصادفی گزینش شدند. پس از تکمیل فرم‌های پرسش‌نامه و رضایت‌نامه، وضعیت شانه به جلو با دستگاه چهارگوش دوگانه (فاصله زایده آخرومی شانه از دیوار)، فاصله بین نقطه میانی حفره جناغی با زایده غرابی و فاصله افقی لبه خلفی جانبی آخروم با ستون فقرات به منظور اندازه‌گیری شاخص کتف، فاصله بین نقطه میانی حفره جناغی با زایده غرابی و نقطه میانی دنده‌های سوم تا پنجم (طول عضله پکتورالیس مینور) و قد آزمودنی‌ها به منظور اندازه‌گیری شاخص پکتورالیس مینور با متر نواری اندازه‌گیری گردید. آزمودنی‌ها با توجه به فاصله شانه از دیوار، به گروه‌های همگن شاهد و تجربی تفکیک شدند و سپس گروه تجربی تمرینات منتخب 6 هفته‌‌ای را اجرا کردند.یافته‌ها: تجزیه و تحلیل اطلاعات نشان داد که تمرین در گروه تجربی باعث کاهش معنی‌دار 12 درصدی ناهنجاری شانه به جلو (008/0 = p)، افزایش معنی‌دار فاصله sn (sternal notch) به cp (coracoied prossess) (024/0 = p)، بهبود معنی‌دار شاخص پکتورالیس مینور (019/0 = p) و شاخص کتف (023/0 = p) شد. تاثیر معنی‌داری در فاصله pla (posterolateral acromion) به ts (thoracic spine) مشاهده نشد، اما رابطه معنی‌داری بین شاخص‌های کتف و پکتورالیس مینور (050/0 > p) وجود داشت.نتیجه‎گیری: اجرای یک دوره تمرین درمانی موجب بهبود وضعیت شانه، شاخص کتف و شاخص پکتورالیس مینور افراد شانه به جلو می‌شود و همچنین شاخص کتف و شاخص پکتورالیس مینور دارای همبستگی مثبت بالایی می‌باشند.کلید واژه‌ها: شاخص کتف، شاخص پکتورالیس مینور، تمرینات اصلاحی، شانه به جلو