بررسی تاثیر آموزش مراقبت‌های ویژه بر استرس و کیفیت زندگی مادران کودکان فلج مغزی 12-4 ساله شهر تهران

چکیدهمقدمه: وجود کودک مبتلا به فلج مغزی، مادران را در معرض استرس‌های مراقبتی قرار می‌دهد و کیفیت زندگی آنان را در تمامی ابعاد متاثر می‌سازد. بنابراین پژوهش حاضر با هدف، تعیین میزان تاثیر برنامه آموزش مراقبت‌های ویژه بر استرس و کیفیت زندگی مادران کودکان فلج مغزی انجام گردید.مواد و روش‌ها: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی بود که با انتخاب تصادفی دو گروه آزمون (29 نفر) و شاهد (25 نفر) انجام شد. ابزارهای جمع‌آوری اطلاعات شامل پرسش‌نامه منابع و استرس (questionnaire on resources and stress)، پرسش‌نامه کیفیت زندگی 36-sf (short form-36) و اطلاعات دموگرافیک بود. داده‌ها قبل و سه ماه بعد از مداخله جمع‌آوری و توسط نرم‌افزار spss نسخه 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته‌ها: میانگین سن مادران در گروه شاهد 9/4 ± 8/32 و در گروه آزمایش 4/4 ± 3/35 سال بود و میانگین سن کودکان در گروه شاهد1/2 ± 2/6 و در گروه آزمایش 8/2 ± 0/7 سال بود. آزمون آماری independent t بین ابعاد کیفیت زندگی در دو گروه آزمون و شاهد بعد از مداخله، اختلاف معنی‌داری را نشان داد (05/0 > p)، اما تنها در دو خرده مقیاس عملکرد جسمی و سلامت عاطفی اختلاف معنی‌داری یافت نشد (05/0 < p). همچنین در تمامی ابعاد استرس اختلاف معنی‌داری بین دو گروه رویت گردید (05/0 > p).نتیجه‎گیری: اجرای برنامه آموزش مراقبت‌های ویژه بر کاهش استرس و ارتقای کیفیت زندگی مادران کودکان فلج مغزی موثر می‌باشد.کلید واژه‌ها: کیفیت زندگی، استرس، فلج مغزی، آموزش مراقبت‌های ویژه، مراقبین