مقایسه یادگیری حرکتی صریح و یادگیری حرکتی ضمنی در کودکان مبتلا به اوتیسم با عملکرد بالا و آسپرگر با همتایان عادی

چکیدهمقدمه: اختلالات طیف اوتیسم با ناهنجاری‌های مناطق قشری همراه می‌باشند که پایه‌ای برای نقص یادگیری حرکتی ایجاد کرده‌اند. یادگیری حرکتی به دو طبقه اصلی صریح و ضمنی تقسیم می‌شود. هدف این پژوهش، تعیین تفاوت یادگیری حرکتی صریح با ضمنی و میزان تحکیم یادگیری بعد از 24 ساعت در پسران مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم و همتایان عادی بود.مواد و روش‌ها: در این مطالعه، 30 پسر مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم با 32 پسر همتای عادی مقایسه شدند. نمونه های سالم و مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم با استفاده از تست assq از دبستان های پسرانه ی شهرستان نجف آباد انتخاب شدند. هر دو گروه در روز اول به انجام آزمون زمان عکس العمل متوالی (10 بلوک) با دست راست پرداختند و روز بعد، آزمون را در 4 بلوک به منظور سنجش تحکیم انجام دادند.. آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر با استفاده از spss نسخه 19 جهت تحلیل داده‌ها مورد استفاده قرار گرفت.یافته‌ها: دو گروه در موضوع یادگیری صریح تفاوت معنی‌داری با یکدیگر داشتند که بیانگر نقص یادگیری صریح در افراد مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم بود (009/0 = p). نتایج همچنین عدم تفاوت معنی‌دار را در یادگیری ضمنی بین دو گروه نشان داد (385/0 = p)، علاوه بر آن، تحکیم یادگیری ضمنی در گروه اختلالات طیف اوتیسم (160/0 = p) نیز بی‌نقص و تحکیم یادگیری صریح دچار اختلال (046/0 = p) بود.نتیجه‎گیری: نقص یادگیری حرکتی صریح و تحکیم آن در گروه اختلالات طیف اوتیسم می‌تواند به علت اختلال عملکرد نیمکره چپ، تخصصی شده در یادگیری صریح، باشد. همچنین تحکیم یادگیری صریح وابسته به خواب است و در گروه اختلالات طیف اوتیسم اختلالات خواب وجود دارد، بنابراین این نقص دور از انتظار نیست. سالم بودن یادگیری ضمنی و تحکیم آن را نیز می‌توان به تاثیر نیمکره راست در یادگیری حرکتی ضمنی نسبت داد.کلید واژه‌ها: یادگیری حرکتی، یادگیری صریح، یادگیری ضمنی، اوتیسم با عملکرد بالا، آسپرگر، اختلالات خواب، آزمون زمان عکس‌العمل متوالی، تحکیمنوع مقاله: پژوهشی