تاثیر روند ایجاد خستگی بر روی ثبات وضعیتی در حین انجام حرکات تکراری تنه در دو گروه افراد سالم و بیماران دارای کمردرد مزمن غیر اختصاصی

چکیدهمقدمه: مطالعه حاضر یک مطالعه مورد- شاهدی از نوع شبه تجربی بود که به بررسی تاثیر خستگی بر روی کنترل تعادل و ثبات وضعیتی در دو گروه افراد مبتلا به کمردرد و گروه سالم پرداخت.مواد و روش‌ها: 14 فرد سالم و 13 بیمار دارای کمردرد حرکات تکراری خم و راست شدن تنه را در سطح میدساژیتال تا سر حد خستگی انجام دادند. پارامترهای استخراجی از مرکز فشار که به عنوان شاخصی جهت ارزیابی تعادل و ثبات وضعیتی هستند و در این مطالعه مورد استفاده قرار گرفتند، شامل انحراف معیار دامنه حرکت، انحراف معیار سرعت در جهت قدامی- خلفی و طرفی، میانگین کلی سرعت و طول مسیر بودند. با استفاده از آزمون independent t و paired t تاثیر خستگی در دو گروه مقایسه و وضعیت تعادل در گروه‌ها مورد بررسی قرار گرفت.یافته‌ها: در گروه مبتلا به کمردرد، خستگی تاثیر معنی‌داری بر هیچ کدام از پارامترها نداشت، اما در گروه سالم خستگی باعث تغییر معنی‌دار در پارامترهای مشتق از مرکز فشار شد. همچنین قبل از خستگی، ثبات وضعیتی در بین دو گروه تفاوت معنی‌داری نداشت.نتیجه‎گیری: نتایج گویای این مطلب است که سیستم کنترل وضعیتی افراد دارای کمردرد قابل تمییز از افراد سالم نمی‌باشد، مگر این که در معرض اغتشاشی قرار گیرد. همچنین افراد سالم استراتژی‌های متفاوتی در مقایسه با افراد مبتلا به کمردرد در مقابله با خستگی از خود نشان می‌دهند.کلید واژه‌ها: کنترل وضعیتی، کنترل حرکت، خستگی، کمردرد مزمن نوع مقاله: پژوهشی