تاثیر دو روش تمرینی ریباندتراپی و تمرینات هوازی بر روی ظرفیت هوازی، سطح اندوتلین پلاسما و کیفیت زندگی مردان مبتلا به آسم

چکیدهمقدمه: آسم از شایع‌ترین اختلالات دستگاه تنفسی است. تمرینات ورزشی یکی از اجزای اساسی و مهم بازتوانی بیماران ریوی می‌باشد. این تحقیق با هدف، بررسی و مقایسه تاثیر دو روش تمرینی ریباندتراپی و تمرینات هوازی روی بیماران مبتلا به آسم صورت گرفت.مواد و روش‌ها: تعداد 26 نفر بیمار از میان بیماران مبتلا به آسم، مراجعه کننده به مرکز درمانی ریوی بیمارستان الزهرای اصفهان انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه ریباندتراپی و هوازی قرار گرفتند. تمامی بیماران مرد بوده و در محدوده سنی 20 تا 40 سال قرار داشتند. ظرفیت هوازی (vo2max) با آزمون bruce تعدیل شده تعیین شد. سطح اندوتلین-1 سرم به روش elisa و کیفیت زندگی با پرسش‌نامه استاندارد کیفیت زندگی بیماران مبتلا به آسم (aqlq) اندازه‌گیری گردید. پس از اخذ رضایت‌نامه، بیماران به مدت 8 هفته و در هر هفته دو جلسه به تمرینات منتخب تحت نظر متخصص پرداختند. جهت تحلیل داده‌ها از روش آماری anova برای داده‌های تکراری در سطح معنی‌داری 05/0 > p استفاده شد.یافته‌ها: تغییرات درون گروهی (پس‌آزمون نسبت به پیش‌آزمون) و همچنین روند این تغییرات (شیب خط تغییرات) در تمامی متغیرها به نفع گروه ریباندتراپی معنی‌دار بود (05/0 > p). تفاوت دو گروه در متغیرهای اندوتلین و ظرفیت هوازی تحقیق معنی‌دار نبود (به ترتیب 80/0 = p و 06/0 = p)، ولی در متغیر کیفیت زندگی معنی‌دار بود (01/0 = p).نتیجه‎گیری: به نظر می‌رسد تمرینات ریباندتراپی بتواند به عنوان روش مکمل مفیدی در کاهش برخی مشکلات بیماران مبتلا به آسم معرفی و مورد استفاده قرار گیرد.کلید واژه‌ها: آسم، ریباندتراپی، تمرینات هوازی، ظرفیت هوازی، اندوتلین، کیفیت زندگینوع مقاله: پژوهشی