رویکرد جانشینی الکتریکی-لامسه‌ای به عنوان راهکاری نوین در توان‌بخشی دهلیزی: مطالعه اولیه

چکیدهمقدمه: تاکنون بیماران مبتلا به افت دهلیزی دو طرفه ناشی از اتوتوکسیستی با آمینوگلوکوزیدها، با روش‌های مرسوم توان‌بخشی شامل تمرینات تطابقی و عادت‌سازی مورد توان‌بخشی قرار می‌گرفتند. مطالعات نشان داده است که روش توان‌بخشی دهلیزی توسط سیستم جانشینی الکتریکی-لامسه‌ای (electrotactile vestibular substitution system یا evss) می‌تواند نقش مهمی در روند توان‌بخشی این بیماران داشته باشد. مطالعه حاضر یک مطالعه اولیه به منظور بررسی تاثیر این مدالیته درمانی بود.مواد و روش‌ها: در این پژوهش، 6 مرد و 4 زن مبتلا به افت دهلیزی دو طرفه، مورد توان‌بخشی توسط سیستم evss قرار گرفتند. این توان‌بخشی طی 10 جلسه درمانی 20 دقیقه‌ای (روزی 2 جلسه) انجام شد. پروتکل آزمون سازمان‌دهی حسی و پرسش‌نامه سرگیجه جهت مقایسه نتایج قبل و بعد از درمان مورد استفاده واقع شدند. آزمون‌های پس از درمان، یک روز پس از اتمام درمان evss انجام گرفتند. میزان اختلاف بین گروه‌های قبل و بعد از درمان، توسط آزمون paired-t با استفاده از نرم‌افزار آماری spss نسخه 16 با لحاظ قرار دادن شرط اختلاف معنی‌داری (05/0 > p) بررسی شد.یافته‌ها: همه بیماران پس از دوره 5 روزه درمان توسط evss در sot (sensory organization test) و پرسش‌نامه dhi (dizziness handicap inventory) امتیازات بهتری کسب کردند (05/0 > p). دفعات افتادن در مرحله 5 sot کاهش یافت (05/0 > p). بیماران پس از این دوره قادر بودند وضعیت عمودی خود را در موقعیت رومبرگ با چشمان بسته و روی سطح نرم حفظ کنند. حرکات بیماران یکنواخت‌تر و راه رفتن آن‌ها پایدارتر شد (05/0 > p).نتیجه‎گیری: این نتایج نشان‌دهنده بهبود علایم بیماران به واسطه رویکرد جانشینی الکتریکی-لامسه‌ای بود که بر امکان جانشینی سیستم‌های حسی جهت بهبود نقایص دهلیزی تاکید دارد.کلید واژه‌ها: توان‌بخشی دهلیزی، سیستم جانشینی الکتریکی- لامسه‌ای، اختلالات تعادلینوع مقاله: پژوهشی