بررسی تاثیر آموزش زبان انگلیسی بر میزان شدت لکنت

مقدمه: هدف از این پژوهش بررسی تفاوت تاثیر آموزش زبان انگلیسی بر میزان شدت انواع لکنت در زبان اول و زبان انگلیسی افراد یک زبانه دارای لکنت بوده است.مواد و روش‌ها: جامعه آماری این پژوهش کلیه افراد 12 تا 23 ساله دارای لکنت بودند، که به مراکز گفتار درمانی شهر اصفهان مراجعه کرده‌اند. نمونه مورد مطالعه 15 نفر بودند که به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. روش پژوهش شبه آزمایشی و طرح پژوهش یک طرح تک گروهی پیش‌آزمون– پس‌آزمون است. در این پژوهش آزمودنی‌ها قبل و بعد از آزمایش از نظر میزان شدت لکنت مورد سنجش قرار گرفته‌اند. در این پژوهش میزان شدت انواع لکنت با استفاده از تست ssi3 howell و همکاران مورد اندازه‌گیری و سنجش قرار گرفت.یافته‌ها: آموزش زبان انگلیسی به روی میزان شدت لکنت تاخیری در کلمات عملکردی و کلمات محتوایی در زبان انگلیسی نسبت به زبان اول تاثیر معنی‌داری ندارد، اما آموزش زبان انگلیسی در کاهش میزان لکنت غیر تاخیری در کلمات عملکردی و کلمات محتوایی در زبان انگلیسی نسبت به زبان اول تاثیر معنی‌داری دارد. همچنین آموزش زبان انگلیسی در کاهش میزان شدت کل لکنت در زبان انگلیسی نسبت به زبان اول تاثیر معنی‌داری دارد. این اثرات حداقل در سطح 05/0 = p معنی‌دار بودند.نتیجه‎گیری: آموزش زبان انگلیسی پس از 12 سالگی تاثیر مثبت و یا منفی در درمان و بهبود لکنت در زبان اول افراد لکنتی نداشت. همچنین پس از مهارت گویش آموزش زبان انگلیسی، میزان شدت لکنت در زبان انگلیسی نسبت به زبان اول کمتر شد.