نگاهی بر مدل نوروفیزیولوژیکی وزوز

چکیدهمقدمه: وزوز یکی از علایم شایع در بیماری‌های گوش و آسیب‌های نورولوژیک است که می‌توان آن را یک علامت پزشکی دانست که با وجودی که هیچ صدایی در محیط وجود ندارد، بیمار از وجود صدا در گوش یا سر شکایت دارد. این شکایت اغلب به عنوان یک بیماری در نظر گرفته نمی‌شود، بلکه خودش بخشی از شرایط بیماری مانند کم‌شنوایی ناگهانی، ضربه صوتی، اختلال عملکرد حلزونی، بیماری منیر یا اختلال نورولوژیک است. تجزیه پدیده وزوز از دیدگاه علوم اعصاب موجب ایجاد یک نظریه جدید درباره وزوز شده است که در این مقاله با جزییات کامل به عنوان مدل نوروفیزیولوژیک وزوز توضیح داده شده است.مواد و روش‌ها: با استفاده از کلید واژه‌های وزوز، مدل نوروفیزیولوژیک وزوز و مکانیسم‌های وزوز مقالات منتشر شده در این مورد، در بانک‌های اطلاعاتی science direct، pubmed، google scholar، proquest و scopus در بازه زمانی 2011-1994، مورد بررسی قرار گرفت.یافته‌ها: حاصل جستجوی انجام گرفته، 35 مقاله پژوهشی و 7 مقاله مروری بود. پس از بررسی عنوان، مقدمه و بحث در مورد مقالات پژوهشی و مطالعه کامل مقالات مروری، 18 مقاله یافت شد که به موضوع مورد نظر پرداخته بودند و با استفاده از آن‌ها این مقاله مروری نگاشته شد. نتیجه‎گیری: بر اساس مدل نوروفیزیولوژی وزوز مسیرهای شنوایی و غیرشنوایی در ایجاد وزوز نقش دارند. درک بلندی وزوز و میزان آزاردهندگی به فعالیت سیستم لیمبیک بستگی دارد.کلید واژه‌ها: وزوز، مدل نوروفیزیولوژیک شنوایی، مدل نوروفیزیولوژیک غیرشنوایی