تاثیر تمرینات پیلاتس بر روی برخی عوامل فیزیولوژیکی و آمادگی جسمانی زنان غیر ورزشکار دارای اضافه وزن

چکیدهمقدمه: پیلاتس یکی از روش‌های تمرینی جدید است که به نظر می‌رسد در کاهش وزن و در نتیجه کاهش بیماری‌های قلبی- عروقی و همچنین کاهش پرفشاری خون موثر باشد. بنابراین هدف از تحقیق حاضر، تعیین اثر تمرینات پیلاتس بر برخی عوامل فیزیولوژیکی و آمادگی جسمانی زنان غیر ورزشکار دارای اضافه وزن بود.مواد و روش‌ها: آزمودنی‌های این تحقیق نیمه تجربی، 30 نفر از دانشجویان دختر غیر ورزشکار دارای اضافه وزن با میانگین شاخص توده بدنی (8?/1 ± 2?/2? کیلوگرم بر متر مربع) بودند که به طور داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند و به طور تصادفی به دو گروه تجربی و شاهد تقسیم شدند. آزمودنی‌های گروه تجربی به مدت 8 هفته، 3 جلسه در هفته و هر جلسه یک ساعت در تمرینات پیلاتس شرکت کردند. گروه شاهد تمرین خاصی را انجام ندادند و به همان روند قبل از تحقیق خود ادامه دادند. قبل و بعد از دوره تمرینی ویژگی‌هایی شامل: وزن، شاخص توده بدنی، درصد چربی (ضخامت چربی زیر پوستی ? ناحیه: سه سر بازو، شکم، فوق خاصره، ران)، توده چربی، توده بدون چربی، محیط کمر، توان هوازی، فشارخون سیستول و دیاستول در زمان استراحت، قدرت دست برتر، استقامت عضلانی شکم و انعطاف‌پذیری (بشین و برس و خیزتنه) اندازه‌گیری شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار spss و روش‌های آماری ancova و آزمون dependent t-test استفاده شد.یافته‌ها: درصد چربی، توده چربی بدن و محیط کمر در گروه تجربی پس از دوره تمرینی به طور معنی‌داری کاهش یافته بود (0?/0 > p). همچنین توان هوازی، استقامت عضلات شکم، انعطاف‌پذیری (بشین و برس و خیزتنه) و قدرت دست برتر گروه تجربی به طور معنی‌داری بیشتر از گروه شاهد بود (0?/0 > p). وزن کل بدن، شاخص توده بدنی، توده بدون چربی و فشارخون سیستول و دیاستول گروه تجربی تفاوت معنی‌داری را نسبت به گروه شاهد نشان نداد (0?/0 < p). نتیجه‎گیری: با توجه به نتایج به دست آمده، به نظر می‌رسد که انجام تمرینات پیلاتس به مدت 8 هفته، 3 جلسه در هفته و هر جلسه یک ساعت، می‌تواند باعث کاهش درصد چربی، توده چربی و محیط کمر و بهبود ویژگی‌هایی نظیر انعطاف‌پذیری، قدرت دست، استقامت عضلانی ناحیه شکم و توان هوازی شود.کلید واژه‌ها: تمرینات پیلاتس، عوامل فیزیولوژیک، ترکیب بدنی، آمادگی جسمانی، زنان غیر ورزشکار