بررسی تاثیر یک دوره تمرینات پیلاتس بر بهبود عملکردهای حرکتی و شناختی مرتبط با افتادن در زنان سالمند

چکیدهمقدمه: رسیدن به سن سالمندی از عمده‌ترین پیشرفت‌های بشر است، ولی کاهش عملکرد حرکتی به ویژه تعادل و اختلالات شناختی از عوامل کلیدی افتادن در سالمندان است که با عواقب و عوارض جسمانی، روان‌شناختی و اجتماعی زیادی همراه است. بنابراین هدف از تحقیق حاضر، بررسی تاثیر برنامه تمرینی پیلاتس بر بهبود عملکردهای حرکتی و شناختی مرتبط با افتادن در زنان سالمند بود.مواد و روش‌ها: این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی بود. 30 زن سالمند با میانگین سن 9/5 ± 23/70 سال، وزن 53/10 ± 67/61 کیلوگرم و قد 88/7 ± 43/150 سانتی‌متر که در سال1390 به مرکز توان‌بخشی جامع سالمندان فرهیختگان (شهرکرد) مراجعه کردند، به صورت در دسترس و هدفمند انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه تجربی و شاهد قرار گرفتند. به منظور ارزیابی کارکرد حرکتی از آزمون دسترسی عملکردی و آزمون 10 متر راه رفتن و برای ارزیابی کارکرد شناختی از آزمون حافظه بالینی wechsler (فرم الف) استفاده شد. سپس گروه تجربی به مدت 12 هفته برنامه تمرین درمانی پیلاتس را دریافت کردند. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از آزمون ancova در سطح معنی‌داری 05/0 > p با کمک نرم‌افزار 16spss انجام شد.یافته‌ها: بین دو گروه تجربی و شاهد تفاوت معنی‌داری در آزمون دسترسی عملکردی (03/0 = p، 789/4 = f) و آزمون 10 متر راه رفتن در سرعت معمولی (02/0 = p، 345/12 = f) و سرعت حداکثر (02/0 = p، 575/11 = f) مشاهده شد. همچنین در آزمون حافظه بالینی wechsler تفاوت معنی‌داری بین گروه تمرین پیلاتس و شاهد مشاهده گردید (01/0 = p، 127/13 = f).نتیجه‎گیری: نتایج تحقیق حاضر نشان داد که برنامه تمرینی پیلاتس می‌تواند بر بهبود عملکرد حرکتی به ویژه تعادل و عوامل شناختی مرتبط با افتادن در زنان سالمند موثر باشد. بنابراین به نظر می‌رسد ورزش پیلاتس روش تمرینی سودمندی جهت حفظ عملکرد حرکتی و کاهش سرعت کارکردهای ذهنی سالمندان باشد و خطر افتادن و هزینه‌های درمانی وابسته به آن را کاهش دهد.کلید واژه‌ها: تمرینات پیلاتس، سالمند، حافظه، تعادل، افتادننوع مقاله: پژوهشی