بررسی الگوی زمانی خیشومی شدگی در گفتار کودکان فارسی زبان 4 تا 12 ساله با و بدون شکاف کام

چکیدهمقدمه: پرخیشومی از رایج‌ترین اختلالات تشدید در کودکان دارای شکاف کام است. الگوهای خیشومی شدگی در زبان‌های مختلف، متفاوت می‌باشد. زمان‌بندی ضعیف حرکات کامی- حلقی در ارتباط با سایر اندام‌های تولیدی منجر به پرخیشومی می‌شود. اگر چه ارزیابی ادراکی، استانداردی طلایی برای ارزیابی پرخیشومی می‌باشد، ولی دارای مشکلاتی است که از اعتبار آن می‌کاهد. تجزیه و تحلیل‌های آکوستیکی می‌تواند مکمل ارزیابی‌های ادراکی باشد. هدف این مطالعه، بررسی تفاوت الگوی زمانی گفتار در کودکان دارای شکاف کام و طبیعی فارسی زبان می‌باشد و این که کدام بافت آوایی بیشترین تفاوت را بین دو گروه می‌گذارد.مواد و روش‌ها: امواج آکوستیکی و طیف نگاشت حاصل از نمونه صدای 14 کودک دارای شکاف کام و 14 کودک طبیعی 4 تا 12 ساله فارسی زبان که همزمان از دهان و بینی ضبط شده بودند، با استفاده از نرم‌افزار 5.3.13praat مورد بررسی قرار گرفت و دیرش کل خیشومی شدگی در سه بافت /pamap/، /pimip/ و /pumup/ محاسبه گردید. داده‌ها در سطح معنی‌داری 95 درصد مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت (05/0 > p).یافته‌ها: کودکان دارای شکاف کام دیرش کل خیشومی شدگی طولانی‌تری نسبت به کودکان طبیعی داشتند. تفاوت دیرش کل خیشومی شدگی در دو گروه و همچنین در میان سه بافت آوایی معنی‌دار بود (001/0 > p).نتیجه‎گیری: دیرش خیشومی شدگی طولانی‌تر در گروه دارای شکاف کام نسبت به گروه طبیعی نشان داد که کودکان دارای شکاف کام الگوهای زمانی گفتاری انحراف یافته یا باتاخیر نسبت به کودکان طبیعی دارند. استفاده از ارزیابی آکوستیکی ویژگی‌های زمانی گفتار جهت بررسی کمی ویژگی‌های تشدید در کودکان دارای شکاف کام و تمییز از کودکان طبیعی مفید می‌باشد.کلید واژه‌ها: الگوهای زمانی گفتار، خیشومی شدگی، شکاف کام، تجزیه و تحلیل آکوستیکی، بی‌کفایتی دریچه کامی- حلقینوع مقاله: پژوهشی