مقایسه فرکانس پایه در کودکان دارای شنوایی عادی و کودکان دچار درجات مختلف افت شنوایی

چکیدهمقدمه: شنوایی یکی از حواس مهم در کنترل حلقه بسته و از عوامل تاثیر‌گذار بر روی صوت می‌باشد؛ چرا که پس‌نورد (feedback) لازم را برای کنترل صوت فراهم می‌کند. در افراد با افت شنوایی به دلیل عدم برخورداری از چنین پسنوردی، توانایی کنترل حرکتی عضلات مربوط به ساز و کارهای آواسازی و تولید گفتار تحت تاثیر قرار می‌گیرد. در نتیجه نمی‌توانند فرکانس پایه (fundamental frequency یا f0) خود را تنظیم کنند که منجر به کاهش وضوح گفتار در آن‌ها می‌شود. هدف پژوهش حاضر، مقایسه پارامتر آکوستیکی f0 در کودکان با درجات مختلف افت شنوایی با همتاهای عادی بود.مواد و روش‌ها: صدای 28 کودک دارای افت شنوایی (متوسط، متوسط تا شدید، شدید و عمیق) و 28 کودک دارای شنوایی عادی در گروه سنی 7 تا 9 سال مورد بررسی قرار گرفت. شرکت کنندگان تک زبانه، فارسی زبان بودند. از آزمودنی‌ها خواسته شد که واکه /a/ را سه بار بکشند. میانگین f0 با استفاده از نرم‌افزار praat نسخه 5.3.13 محاسبه شد. جهت تعیین وجود تفاوت بین میانگین f0 در گروه‌ها از آزمون one way anova و برای تعیین تفاوت معنی‌دار در گروه‌ها آزمون post hoc dunnet استفاده شد.یافته‌ها: بیش‌ترین و کمترین میزان f0 به ترتیب در گروه افت شنوایی عمیق و گروه عادی بود. نتایج آزمون anova نشان داد که میانگین f0 در گروه‌ها متفاوت است (025/0 = p) و این تفاوت به لحاظ آماری بین f0 کودکان دارای افت شنوایی عمیق و گروه شاهد بود (005/0 = p).نتیجه‎گیری: میانگین f0 با افزایش افت شنوایی، افزایش می‌یابد. این حالت ممکن است به عنوان مکانیزمی برای جبران نبود پس‌نورد شنیداری باشد. آن چه در این پژوهش به دست آمد، نشان می‌دهد که با تشدید افت شنوایی میانگین f0 افزایش می‌یابد، ولی تعیین مرز بین طبیعی و مرضی بودن صدای نمونه‌های مورد مطالعه نیازمند پژوهش دیگری است.کلید واژه‌ها: افت شنوایی، فرکانس پایه، آنالیز آکوستیکینوع مقاله: پژوهشی