ارتباط تعادل ایستا و پویا با وقوع آسیب‌های اندام تحتانی در نوجوانان ورزشکار

چکیدهمقدمه: در بین نوجوانان، ورزش مهم‌ترین عامل وقوع حوادثی است که به مراقبت‌های پزشکی و اورژانس منجر می‌شود. هدف از انجام این تحقیق، بررسی ارتباط تعادل ایستا و پویا با وقوع آسیب‌های اندام تحتانی در نوجوانان ورزشکار با استفاده از تست‌های عملکردی و بالینی بود.مواد و روش‌ها: آزمودنی‌های این تحقیق100 نفر از پسران ورزشکار دبیرستان‌های شهرستان اهر در رشته‌های فوتبال، والیبال، بسکتبال و هندبال با میانگین سنی 44/1 ± 30/17سال، میانگین قد 43/7 ± 06/175سانتی‌متر و میانگین وزن 14/2 ± 92/69 کیلوگرم و با سابقه آسیب در انـــدام تحتانی در طی دو سال گذشته بودند که به صورت هدفمند انتخاب شدند. در این تحقیق از فـرم جمع‌آوری اطلاعات جهت ثبت آسیب‌های ورزشکاران، از آزمون تعادلی گردش ستاره برای سنجش تعادل پویا و از آزمون stork برای ارزیابی تعادل ایستا استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش‌های آمار توصیفی، ضریب همبستگی pearson و آزمون fisher's z در سطح معنی‌داری 05/0 تحت نرم‌افزار آماریspss نسخه 17 استفاده شد.یافته‌ها: بین تعادل ایستا و پویا و وقوع آسیب‌های اندام تحتانی در پسران ورزشکار ارتباط منفی معنی‌داری وجود داشت (05/0 > p، 64/0- = r). شاید ضعف و نقص در عضلات ثبات دهنده مرکزی و کنترل عصبی- عضلانی باعث تضعیف تعادل شده و نوجوانان ورزشکار را مستعد آسیب‌دیدگی می‌کند.نتیجه‎گیری: با توجه به نتایج پژوهش به نظر می‌رسد که ضعف در تعادل ایستا و پویا، به عنوان یکی از عوامل اثرگذار بر آسیب‌دیدگی ورزشکاران نوجوان مورد توجه قرار گیرد. بنابراین، پیشنهاد می‌شود از تمرینات افزایش دهنده تعادل جهت کاهش وقوع آسیب‌ها در نوجوانان ورزشکار استفاده گردد.کلید واژه‌ها: نوجوانان ورزشکار، تعادل ایستا، تعادل پویا، آسیب اندام تحتانی