بررسی ارتباط بین افکار و باورهای نامناسب افراد دارای لکنت بزرگسال با میزان اضطراب و افسردگی آن‌ها

چکیدهمقدمه: لکنت اختلالی است که در جریان گفتار ایجاد می‌شود و تاثیرات شگرفی بر توانایی برقراری ارتباط فرد بر جای می‌گذارد. افکار و باورهای نامناسب در مورد لکنت به جنبه شناختی اضطراب مربوط است و وجود چنین باورهایی می‌تواند عامل ایجاد و یا تشدید اضطراب اجتماعی در افراد دارای لکنت باشد. شناسایی زودهنگام و درمان این افکار و باورها می‌تواند از شدت اضطراب اجتماعی فرد بکاهد. هدف از مطالعه حاضر، شناسایی فراوانی بروز افکار و باورهای نادرست در مورد لکنت و بررسی ارتباط این افکار با میزان اضطراب و افسردگی بود.مواد و روش‌ها: نمونه‌های این مطالعه شامل 52 فرد بزرگسال دارای لکنت بود. کلیه افراد پرسش‌نامه‌های utbas (unhelpful thoughts and beliefs about stuttering)، bai (beck anxiety inventory) و bdi-ii (beck depression inventory) را تکمیل کردند و نتایج با استفاده از آماره‌های توصیفی و همبستگی رتبه‌ای spearman مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته‌ها: افکار و باورهای نامناسب (از جمله احساس اجبار درونی برای کنترل لکنت، ترس از احتمال بروز لکنت در هر لحظه و همچنین تصور دقت دیگران به لکنت) به میزان متفاوت در کلیه افراد دارای لکنت وجود داشت. این افکار همبستگی مثبت و معنی‌داری با اضطراب (01/0 > p، 55/0 = r) و افسردگی (01/0 > p و 46/0 = r) داشتند.نتیجه‎گیری: بین باورها و افکار نادرست بررسی شده و نشانه‌های اضطراب و افسردگی ارتباط وجود دارد و همچنین همبستگی مثبت بین این عوامل حاکی از ضرورت توجه ویژه به شناسایی زودهنگام این افکار و درمان به موقع مسایل سلامت روانی در افراد دارای لکنت است.کلید واژه‌ها: اضطراب، افسردگی، لکنت بزرگسال، افکار، باورها