اثر صافی کف پا بر الگوی فعالیت عضلانی اندام تحتانی و ویژگی‌های فشار کف پایی هنگام راه رفتن

چکیدهمقدمه: اثر وضعیت غیر طبیعی پا بر عملکرد حرکتی اندام تحتانی به ویژه در بین کودکان و نوجوانان کمتر مورد توجه قرار گرفته است. هدف مطالعه حاضر، مقایسه الگوی فعالیت عضلات منتخب اندام تحتانی و ویژگی‌های فشار کف پایی پسران نوجوان دارای صافی کف پا منعطف با گروه نرمال هنگام راه رفتن بود.مواد و روش‌ها: تعداد ?? نفر نوجوان با ساختار صافی کف پا و ?? نفر با ساختار پای نرمال با استفاده از روش شاخص قوس طولی میانی پا در این مطالعه شرکت کردند. فعالیت الکترومایوگرافی عضلات تیبیالیس انتریور، پرونیوس لانگوس، سولیوس، بخش خارجی و داخلی عضله گاستروکنیمیوس به همراه ویژگی‌های فشار کف پایی آزمودنی‌ها هنگام راه رفتن با پای برهنه در یک مسیر ?? متری با سرعت خودانتخابی جمع‌آوری شد و سپس داده‌ها با روش آماری independent t تجزیه و تحلیل گردید.یافته‌ها: فعالیت الکتریکی قسمت داخلی و خارجی عضله دو قلو طی مرحله انتقال وزن در افراد با پای نرمال نسبت به گروه با صافی کف پا به طور معنی‌داری بیشتر بود (001/0 = p)؛ در حالی که قسمت داخلی گاستروکنیمیوس در مرحله انتهای استانس فعالیت کمتری (048/0 = p) داشت. حداکثر فشار وارد شده در نواحی انگشت شست، انگشتان دوم تا پنجم، متاتارسال دوم و سوم و قسمت داخلی پاشنه در افراد دچار صافی کف پا بیشتر بود. به علاوه میزان تغییرات مرکز فشار پا در مراحل انتقال وزن، میداستانس و کل مرحله استانس، بین دو گروه تفاوت مشاهده شد (به ترتیب: 011/0 = p، 015/0 = p و 050/0 = p).نتیجه‎گیری: وضعیت غیر طبیعی پا می‌تواند بر تغییر فعالیت عضلات اندام تحتانی و ویژگی‌های توزیع فشار کف پایی هنگام راه رفتن موثر باشد. نتایج این تحقیق بر لزوم بررسی دقیق و جامع وضعیت غیر طبیعی پا بر عملکرد اندام تحتانی هنگام راه رفتن برای طراحی برنامه درمانی مناسب تاکید داشت.کلید واژه‌ها: صافی کف پا، راه رفتن، فعالیت الکترومیوگرافی، فشار کف پایی