بررسی عملکرد یک فرد مبتلا به اسکولیوز در راه رفتن با و بدون ارتز

چکیدهمقدمه: اسکولیوز (scoliosis)، یکی از ناهنجاری‌های سیستم اسکلتی- عضلانی است که بر عملکرد فرد طی راه رفتن و ایستادن اثرگذار است. اطلاعات کمی در مورد تاثیر ارتز بر پارامترهای تعادل و راه رفتن بیماران اسکولیوزی وجود دارد، بنابراین هدف از مطالعه‌ حاضر، بررسی پارامترهای ذکر شده بود.گزارش مورد: در مطالعه حاضر یک دختر 8 ساله‌ مبتلا به اسکولیوز شرکت داده شد. این بیمار دارای انحنای اسکولیوزی با شدت 29 درجه بوده و راس انحنا در سطح 8t قرار گرفته بود. پارامترهای راه رفتن و تعادل بیمار با و بدون استفاده از ارتز با استفاده از سیستم آنالیز گیت مجهز به 7 دوربین و صفحه‌ فشار (kistler force plate) بررسی شد. ضمن آن‌که طول تاندون عضلات ارکتور اسپاین و عضلات مایل شکمی داخلی و خارجی هنگام راه رفتن توسط نرم‌افزار open- simm مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته‌ها: به نظر می‌رسد ارتز باعث بهبود عملکرد بیماران حین راه رفتن و ایستادن می‌شود، ضمن آن‌که باعث کشش عضلات پارااسپینال در سمت تقعر انحنای اسکولیوزی می‌شود.نتیجه‎گیری: ارتز باعث تنظیم راستای ستون فقرات و بهبود عملکرد بیمار در راه رفتن و ایستادن می‌شود. از آن‌جا که ارتز باعث افزایش طول عضلات پارااسپینال می‌شود، بنابراین می‌توان استنباط کرد که ارتز می‌تواند باعث اصلاح انحنای اسکولیوزی شود.کلید واژه‌ها: ارتز، طول تاندون، گیت، اسکولیوز