تاثیر استفاده از کمربندهای وزنه‌برداری بر تغییرپذیری هماهنگی ستون فقرات و لگن در لیفت تکراری ورزشکاران مرد مبتلا به کمردرد مزمن غیر اختصاصی: یک مطالعه مقطعی

مقدمه: راهکار مناسب برای کاهش اثرات منفی لیفت بر کمردرد، توجه محققان را به خود جلب کرده است. یکی از استراتژی‌های احتمالی که در برابر اثرات ناشی از بارهای وارد شده به ستون فقرات استفاده می‌شود، کمربندهای وزنه‌برداری می‌باشد. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی تاثیر کمربندهای وزنه‌برداری بر تغییرپذیری هماهنگی ستون فقرات و لگن در لیفت تکراری ورزشکاران مرد مبتلا به کمردرد مزمن غیر اختصاصی بود.مواد و روش‌ها: 12 ورزشکار مبتلا به کمردرد مزمن به صورت اختیاری در این مطالعه شرکت کردند. آزمودنی‌ها حرکت لیفت یک جعبه را با فرکانس 10 بار در دقیقه به مدت 1 دقیقه با و بدون کمربند انجام دادند و اطلاعات کینماتیکی بر اساس مدل سه سگمنتی ستون فقرات با استفاده از سیستم موشن کپچر (motion capture) مجهز به 10 دوربین ثبت گردید. هماهنگی و تغییرپذیری هماهنگی این سگمنت‌ها با استفاده از روش وکتور کدینگ اصلاح شده محاسبه شد. به منظور مقایسه داده‌های جمع‌آوری شده در صورت نرمال بودن، از آزمون paired t در نرم‌افزار spss و در داده‌های تغییرپذیری از روش نقشه‌برداری پارامتری آمار (statistical parametric mapping یا spm) در نرم‌افزار matlab با سطح معنی‌داری 0.05 > p استفاده گردید.یافته‌ها: برای هماهنگی سگمنت لگن به سگمنت پایین کمر، تفاوت معنی‌داری در الگوی هماهنگی مشاهده شد [فاز کانسنتریک (0.035 = p) و فاز اکسنتریک (p=0.043)]. همچنین، هیچ‌گونه تفاوت معنی‌داری بین استفاده و عدم استفاده از کمربند برای هماهنگی سگمنت کمر به سگمنت تحتانی تنه (0.545 = p)، سگمنت تحتانی تنه به سگمنت فوقانی تنه (0.440 = p) و تغییرپذیری تمام کوپل‌های محاسبه شده وجود نداشت.نتیجه ‎گیری: با توجه به یافته‌ها، شاید استفاده از کمربند باعث شود انتقال حرکت از سگمنت دیستال به پروگزیمال به خوبی صورت گیرد. اگر این فرضیه برقرار باشد، می‌تواند فشار بر روی کمر را کاهش دهد و باعث جلوگیری از آسیب دیدگی و درد در ناحیه کمر ‌گردد. بنابراین، به ورزشکاران دارای کمردرد توصیه می‌شود که در هنگام لیفت بارهای سنگین و به منظور این که انتقال حرکت از سگمنت دیستال به پروگزیمال به طور صحیح صورت گیرد، از کمربند استفاده نمایند.

the effect of lumbar belt on the variability of spine and pelvis coordination during repetitive lifts in male athletes with chronic nonspecific low back pain: cross-sectional study

introduction: optimizing strategies to reduce the negative effects of lifts on low back pain (lbp) have attracted the attention of researchers. one of the practical strategies to deal with the effects of loads on the spine is lumbar belts. the aim of this study was to investigate the effect of lumbar belts on the coordination variability of spine and pelvis during repetitive lifts in male athletes with non-specific chronic lbp.materials and methods: twelve male athletes with chronic lbp participated in the study voluntarily. participants with and without belts lifted the box for one minute at a frequency of 10 times per minute, and cinematic information based on the three-segment model of spine was recorded using a motion capture system equipped with 10 cameras. coordination and coordination changes for these segments were calculated using a modified vector coding (vc) method. to compare the collected data, if normal, paired t-test was used in spss software and in variability data, statistical parametric mapping (spm) method was used in matlab software with the  significance level of p ≤ 0.05.results: a significant difference was observed for the coordination of the pelvic segment to the lower back segment [concentric phase (p ≤ 0.035), eccentric phase (p ≤ 0.043)]. on the other hand, no significant difference was reported between using and not using belts for the coordination of the lumbar segment to the lower trunk segment (p = 0.545), lower trunk segment to the upper trunk segment (p = 0.440), and the variability of all calculated couplesconclusion: according to the findings, using the belt may optimize the transfer of motion from the distal segment to the proximal segment, which can reduce the pressure on the waist and prevent injury and pain in the lumbar region. therefore, it is recommended that athletes with lbp use a belt when lifting heavy loads in order to transfer movement from the distal to the proximal segment correctly.