تاثیر تحریک صوتی و انتقال استخوانی ورای صوتی بر مهار وزوز

مقدمه: وزوز یا تینیتوس (tinnitus) به عنوان یک پدیده‌ ذهنی- شنوایی مطرح می‌شود که در آن فرد احساس شنیدن صدایی را می‌کند که منبع خارجی ندارد. حدود 10 تا 15 درصد از جمعیت بزرگسال، وزوز خود به خودی طولانی مدت را گزارش می‌کنند. مشکلات در درمان و وجود فرضیات زیاد در مورد وزوز و منشا آن، روش‌های مختلفی از درمان را نشان می‌دهد. از درمان‌های ذکر شده می‌توان به استفاده از تحریک صوتی و درمان‌های ورای صوتی اشاره نمود. هدف از انجام پژوهش حاضر، مقایسه‌ تاثیرات تحریکات صوتی با تحریک انتقال استخوانی ورای صوتی بر مهار وزوز بود.مواد و روش‌ها: در این مطالعه مداخله‌ای، 21 بیمار مبتلا به وزوز ممتد که علت قابل درمانی برای وزوز آن‌ها به دست نیامده بود و مبتلا به افت شنوایی انتقالی و ضایعات ورای حلزونی نبودند، به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و مورد بررسی قرار گرفتند. پس از ارزیابی‌های ادیولوژیک شامل ادیومتری، تمپانومتری، آزمون رفلکس عضله‌ رکابی، آزمون زوال رفلکس عضله رکابی، پاسخ‌‌های شنوایی ساقه مغز، شاخصه‌های سایکواکوستیک وزوز متشکل از زیر و بمی، بلندی وزوز، پوشش‌پذیری، مقایسه میزان بلندی وزوز و مدت زمان وقفه‌ باقی‌مانده (residual inhibition یا ri) قبل و بعد از ارایه‌ تحریک صوتی و تحریک انتقال استخوانی ورای صوتی مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته‌ها: میانگین بلندی وزوز بر حسب دسی‌بل سطح احساس (db sensation level یا dbsl)، بعد از ارایه‌ تحریک صوتی و تحریک انتقالی استخوانی ورای صوتی و تحریک صوتی، کاهش معنی‌داری را نشان نداد (0.080 = p). مقایسه میانگین بلندی وزوز بر حسب معیار قیاسی- دیداری بعد از ارایه‌ تحریک انتقالی استخوانی ورای صوتی و تحریک صوتی، کاهش معنی‌داری نداشت (0.200 = p). افزایش معنی‌داری در میزان مدت زمان ri پس از ارایه تحریک ورای صوتی در مقابل تحریک صوتی مشاهده شد (0.001 = p). همچنین، قابلیت پوشش‌پذیری وزوز و نوع ri با استفاده از هر دو نوع تحریک، مستقل از نوع تحریک گزارش گردید (ضریب توافقی kappa = 0.69).نتیجه‌گیری: تحریک انتقال استخوانی ورای صوتی در مهار وزوز نقش دارد که شاید به علت تاثیر آن بر بخش قاعده‌ حلزون (که بیشترین احتمال ممکن وزوز در این بخش است)، منجر به میزان وقفه‌ طولانی‌تری نسبت به تحریک صوتی می‌شود.

effect of sound and bone conduction ultrasound stimulation on tinnitus inhibition

introduction: tinnitus is a condition where a person perceives a sound without any external source. it is a psychological-auditory phenomenon that affects around 10 to 15% of adults. due to the complexity of tinnitus and its origins, there are various assumptions and difficulties in treating it. some treatments include sound stimulation and ultrasonic therapy. this study was conducted to compare the effects of sound stimulation and bone-conducted ultrasound (bcu) stimulation in controlling tinnitus..materials and methods: for this study, 21 patients with persistent tinnitus were selected using convenience sampling method. these patients did not have a curable cause for their tinnitus and did not have conductive hearing loss or retrocochlear lesions. radiological evaluations were conducted before and after sound and bcu stimulation. these evaluations included audiometry, tympanometry, stapes muscle reflex test, stapes muscle reflex decay test, auditory brainstem responses, and psychoacoustic tinnitus indicators. the psychoacoustic indicators measured included pitch, loudness, maskability, comparison of loudness of tinnitus, and duration of residual inhibition.results: the average loudness of tinnitus, measured in db sensation level (dbsl), did not significantly decrease (p = 0.080) after receiving sound and bcu stimulation. the mean loudness of tinnitus, as determined by standard-visual criteria, also did not significantly decrease (p = 0.200) after sound and bcu stimulation. however, there was a significant increase in the duration of residual inhibition (ri) after bcu compared to sound stimulation (p = 0.001). the study also found that the maskability of tinnitus and the type of ri did not depend on the type of stimulation used, with a kappa coefficient of agreement of 0.69.conclusion: bcu stimulation of the inner ear may inhibit tinnitus by targeting the basal part of the cochlea, where tinnitus is most likely to occur. bcu stimulation leads to longer inhibition in tinnitus compared to sound stimulation.