مقایسه حجم مغز در فوتبالیست‌ها و غیر فوتبالیست‌ها و بررسی اثر هدینگ مکرر: مطالعه مورد- شاهدی

مقدمه: هدینگ (heading) تکنیکی است که به موجب آن، بازیکن از سر محافظت نشده برای ضربه عمدی به توپ و هدایت آن در حین بازی استفاده می‌کند. نگرانی‌های فزاینده‌ای در مورد آثار منفی ضربات تکراری به سر در مهارت هدینگ وجود دارد. هدف از انجام پژوهش حاضر، مقایسه حجم مغز در فوتبالیست‌ها، فوتسالیست‌ها و افراد غیر ورزشکار بود. همچنین، نقش هدینگ بر شاخص evan’s بررسی گردید. مواد و روش‌ها: شرکت‌کنندگان این مطالعه شامل 83 مرد سالم [55 ورزشکار حرفه‌ای (30 فوتبالیست و 25 فوتسالیست) و 28 غیر ورزشکار] بود. نمونه‌های ورزشکار با استفاده از نسخه دو هفته‌ای پرسش‌نامه شمارش تعداد هد، از بین فوتبالیست‌ها و فوتسالیست‌های شاغل در لیگ حرفه‌ای استان هرمزگان به صورت هدفمند و نمونه‌های غیر ورزشکار نیز از بین مراجعان به مرکز magnetic resonance imaging (mri) بیمارستان خلیج‌فارس بندرعباس به صورت تصادفی انتخاب شدند. جهت بررسی حجم مغز، از شاخص evan’s استفاده گردید. به منظور مقایسه میانگین گروه‌ها، آزمون anova مورد استفاده قرار گرفت. یافته‌ها: میانگین مواجهه در سال در فوتبالیست‌ها و فوتسالیست‌ها به ترتیب 49.99 ± 343.40 و 44.84 ± 352.40 جلسه (مسابقه یا تمرین و احتمال قرار گرفتن در موقعیت هد زدن است) و میانگین تعداد هد در سال در فوتبالیست‌ها، 1632 هد بود. میانگین شاخص evan’s در فوتبالیست‌ها 0.021 ± 0.248، در فوتسالیست‌ها 0.020 ± 0.247 و در غیر ورزشکاران 0.018 ± 0.251 گزارش گردید. تمام نمونه‌ها شاخص evan’s نرمال داشتند. نتایج آزمون anova نشان داد که بین شاخص evan’s بازیکنان فوتبال، فوتسال و غیر ورزشکاران (f2=0/272, p=0/76) و بین شاخص evan’s در پست‌های مختلف بازی (f2=0/772, p=0/47) اختلاف معنی‌داری وجود نداشت (0.05 < p). نتیجه ‎گیری: شاخص evan’s در فوتبالیست‌ها و فوتسالیست‌های ایرانی شاغل در لیگ استان هرمزگان شاید متاثر از ضربات ریز و مکرر ناشی از مهارت هدینگ نیست؛ هرچند این احتمال وجود دارد که شاخص مذکور از ورزش و فعالیت بدنی تاثیر بپذیرد. انجام تحقیقات بیشتر در این زمینه توصیه می‌شود.

the comparison of brain volume in soccer and non-soccer players and evaluation of the impact of repeated heading history: case-control study

introduction: heading is a technique by which a player uses an unprotected head to intentionally hit the ball and direct it during match. there are growing concerns about the negative impact of repetitive hits to head in heading skill. the present study endeavored to compare the brain volume in soccer players, futsal players, and non-athletes. this study examined the role of heading in the evans’ index as well.materials and methods: sample consisted of 83 healthy men (55 professional athletes: 30 soccer and 25 futsal players, and 28 non-athletes). athletes were purposively selected by headcount-2w questionnaire from among active soccer and futsal players in the professional league of hormozgan province, iran, and non-athlete samples were randomly selected from those referred to the magnetic resonance imaging (mri) center of persian gulf hospital in bandar abbas, iran. evans’ index was employed to assess brain volume. analysis of variance (anova) was used to compare the means of the groups.results: mean exposure in soccer and futsal players (match or exercise and the possibility of being in a heading position) was 343.40 ± 49.99 and 352.40 ± 44.84 sessions per year, respectively, and the mean number of headings per year in soccer players was 1632. the mean evans’ index was 0.248 ± 0.021 in soccer players, 0.247 ± 0.020 in futsal players, and 0.251 ± 0.018 in non-athletes. all the samples had a normal evans’ index. the results of anova showed no significant difference between evans’ index of soccer and futsal players and non-athletes (p = 0.76, f(2) = 0.272) and between evans’ index in different playing positions (p = 0.47, f(2) = 0.772).conclusion: the evans’ index in iranian soccer and futsal players playing in hormozgan league was probably not affected by subconcussive impact of heading. nevertheless, it seems likely that the index may be affected by exercise and physical activity. further researches are recommended.