طراحی کارآزمایی بالینی به منظور بررسی تاثیر سوزن خشک عضله گلوتئوس مدیوس بر درد و عملکرد زنان مبتلا به سندرم درد پاتلوفمورال: پروتکل کارآزمایی بالینی تصادفی دو سویه کور

مقدمه: مطالعه حاضر، طراحی یک کارآزمایی بالینی تصادفی دو سویه کور، با هدف بررسی تاثیر سوزن خشک عضله گلوتئوس مدیوس بر درد و عملکرد زنان مبتلا به سندرم درد پاتلوفمورال (patellofemoral pain syndrome یا pfps) می‌باشد.مواد و روش‌ها: در این کارآزمایی بالینی، 30 خانم مبتلا به pfps به صورت تصادفی به دو گروه درمان و شاهد تقسیم می‌شوند. هر دو گروه، برنامه فیزیوتراپی مرسوم برای زانو که شامل دو ورزش برای عضله کوادریسپس (15 دقیقه) و جریان الکتریکی high frequency transcutaneous electrical nerve stimulation (high frequency tens) است را دو بار در هفته به مدت سه هفته دریافت خواهند کرد. گروه درمان علاوه بر آن، سه جلسه و هفته‌ای یک بار سوزن خشک با تکنیک 10 مرتبه fastin and fastout را در نقطه ماشه‌ای فعال عضله گلوتئوس مدیوس دریافت می‌نمایند. پیامدها شامل درد و عملکرد خواهد بود که شدت درد با استفاده از مقیاس دیداری درد (visual analogue scale یا vas) و عملکرد فیزیکی با استفاده از پرسش‌نامه kujala اندازه‌گیری می‌گردد. به منظور بررسی توزیع داده‌ها از آزمون shapirowilk استفاده خواهد شد و بر اساس نتیجه آن، در صورت نرمال بودن توزیع داده‌ها آزمون independent t و در صورت نرمال نبودن توزیع داده‌ها نیز آزمون mannwhitney u جهت مقایسه بین دو گروه شاهد و درمان مورد استفاده قرار خواهد گرفت.نتیجه‌گیری: امروزه استفاده از تکنیک سوزن خشک در درمان مشکلات اسکلتی عضلانی، روند رو به رشدی را در کلینیک‌های فیزیوتراپی دارد. با توجه به نقش عضله گلوتئوس مدیوس در pfps، نتایج کارآزمایی حاضر ممکن است بتواند به برنامه‌ریزی درمان این افراد کمک کند. در صورت موثر بودن سوزن خشک در کاهش درد و همچنین، بهبود عملکرد فیزیکی زنان مبتلا به pfps، شاید بتوان آن را به عنوان بخشی از توان‌بخشی این افراد توصیه نمود.