تاثیر تمرینات ثبات مرکزی بر تعادل و راه رفتن افراد سالمند با سابقه زمین خوردن و مشکل شناختی خفیف: مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی

مقدمه: سقوط و زمین خوردن به عنوان یک موضوع جدی در بین سالمندان شناخته شده که بحث‌های گسترده‌ای را در بین متخصصان سالمندشناسی و طب فیزیکی مطرح کرده است. ترس از زمین خوردن مجدد در افراد با سابقه زمین خوردن، منجر به کاهش اعتماد به نفس و گوشه‌گیری این افراد می‌شود و حضور آنان را در جامعه تحت تاثیر قرار می‌‌دهد. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی اثر تمرینات ثبات مرکزی بر تعادل و راه رفتن افراد مسن با سابقه زمین خوردن بود.مواد و روش‌ها: 30 نفر سالمند با سابقه زمین خوردن، به طور تصادفی در دو گروه شاهد و تجربی (هر گروه 15 نفر) قرار گرفتند. گروه تجربی به مدت هشت هفته و سه جلسه در هفته پروتکل تمرینی 40 دقیقه‌ای تقویت ثبات مرکزی را اجرا کردند. قبل از شروع پروتکل تمرینی و پس از پایان هشت هفته تمرین، آزمون‌های تعادل ایستا با چشم باز و بسته، آزمون timed up and go (tug) برای تعادل پویا و ده متر راه رفتن از آزمودنی‌های هر دو گروه گرفته شد. نمونه‌های گروه شاهد در این مدت فعالیت‌های روزانه خود را ادامه دادند. از آزمون twoway anova به منظور بررسی تفاوت‌های بین گروهی استفاده گردید. یافته‌ها: دوره تمرینات ثبات مرکزی، تاثیر معنی‌داری بر تعادل ایستای چشم باز، تعادل ایستای چشم بسته، نشستن و راه رفتن و 10 متر راه رفتن در گروه تمرین داشت (0.001 = p). تغییر معنی‌داری در شاخص‌های تعادل ایستای چشم باز، تعادل ایستای چشم بسته، نشستن و راه رفتن و 10 متر راه رفتن گروه شاهد وجود نداشت. در پایان دوره تمرینی، وضعیت گروه تمرین به صورت معنی‌داری در کلیه شاخص‌های مورد بررسی بهتر از گروه شاهد بود (0.94≥ η2 ≥ 0.91، 0.001 = p).نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد تقویت عضلات در ناحیه مرکزی بدن، منجر به حفظ تعادل سالمندان در فعالیت‌های روزمره زندگی می‌شود. از آن‌جایی که داشتن استقلال در افراد با سابقه زمین خوردن بسیار مهم است، می‌توان با انجام این ورزش‌ها به عنوان حرکاتی ساده، کم‌هزینه و مناسب برای ورزش در خانه، باعث بهبود استقلال و مشارکت فعال آن‌ها در جامعه شد و با افزایش تعادل، از سقوط و زمین خوردن مجدد آنان جلوگیری نمود.