شیوع آسیب‌های ورزشی در جودوکاران ملی‌پوش ایران

مقدمه: با توجه به ماهیت ورزش رزمی جودو، آسیب‌دیدگی در آن بسیار متداول است. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف بررسی آسیب‌های ورزشی در زنان و مردان جودوکار تیم‌های ملی ایران انجام شد.مواد و روش‌ها: این مطالعه از نوع توصیفی تحلیلی و گذشته‌نگر بود و نمونه‌های آن را جودوکاران تیم‌های ملی ایران تشکیل دادند (51 مرد و 46 زن) که به صورت هدفمند و در دسترس انتخاب شدند. به منظور جمع‌آوری اطلاعات مربوط به آسیب‌ها، از پرسش‌نامه استاندارد آسیب‌های طب ورزشی استرالیا استفاده شد. داده‌ها با استفاده از آزمون 2c مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته‌ها: 95.09 درصد کل شرکت‌کنندگان حداقل یک آسیب را تجربه کرده بودند. از سوی دیگر، میزان بروز آسیب در کل جودوکاران، 46.39 آسیب در هر 1000 ورزشکار و در مردان 54.90 آسیب و در زنان 36.95 آسیب در هر 1000 ورزشکار بود. مفاصل زانو (در زنان 16.18 درصد و در مردان 26.78 درصد)، شانه (در زنان 27.94 درصد و در مردان 13.39 درصد) و انگشتان دست (در زنان 10.92 درصد و در مردان 17.86 درصد) متحمل بیشترین آسیب ورزشی در مردان و زنان بودند که تفاوت معنی‌داری بین دو گروه زن و مرد مشاهده نگردید (0.30 = p، 16.15 = 2c). شایع‌ترین نوع آسیب‌ها از نوع لیگامانی (در زنان 19.12 درصد و در مردان 31.25 درصد) و تاندونی (در زنان 19.12 درصد و در مردان 11.60 درصد) بود و جنسیت، منجر به بروز تفاوت معنی‌دار از لحاظ نوع آسیب نشد (0.10 = p، 20.9 = 2c). شدت آسیب در جودوکاران ملی مرد و زن از نوع متوسط و همچنین، شایع‌ترین مکانیزم آسیب در جودوکاران مرد و زن، ضربه از بازیکن حریف (در زنان 23.53 درصد و در مردان 50.00 درصد) و کشش زیاد (در زنان 35.29 درصد و در مردان 19.64 درصد) بود.نتیجه‎گیری: در خصوص بالا بودن میزان بروز آسیب به ویژه در مفاصل زانو و شانه، لازم است در تحقیقات آینده، تلاش بر این باشد تا از استراتژی های پیشگیری از آسیب برای کنترل مکانیسم های آسیب در جودوکاران ملی پوش استفاده شود.