تاثیر نرخ‌های مختلف پاروزنی بر کینماتیک مفاصل اندام تحتانی مرتبط با آسیب‌های پرکاری در پاروزنان حرفه‌ای نوجوان: یک مطالعه مقطعی

مقدمه: هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی اثر نرخ‌های مختلف پاروزنی بر کینماتیک مفاصل اندام تحتانی مرتبط با آسیب‌های پرکاری در پاروزنان حرفه‌ای نوجوان بود.مواد و روش ها: 15 قایقران حرفه‌ای به صورت داوطلبانه در این مطالعه شرکت نمودند و داده‌های کینماتیکی اندام تحتانی آن‌ها در طی یک دوره پاروزنی فزاینده روی دستگاه ارگومتر، با استفاده از هفت دوربین وایکان با فرکانس نمونه‌برداری 200 هرتز اندازه‌گیری گردید. 7 سیکل صحیح پاروزنی از هر شدت کار انتخاب شد و داده‌های کینماتیکی آن‌ها با استفاده از آزمون anova و روش statistical parametric mapping (spm) در نرخ‌های پاروزنی مختلف مورد مقایسه قرار گرفت.یافته‌ها: افزایش نرخ پاروزنی، منجر به افزایش معنی‌دار میزان پلانتار فلکشن مچ پا (0.048 = p)، اکستنشن زانو (0.018 = p) و ران (0.036 = p) در انتهای فاز درایو شد. همچنین، با افزایش نرخ پاروزنی، دامنه حرکتی فلکشن ران و زانو (0.001 = p) در تمام فاز ریکاوری و دامنه حرکتی دورسی فلکشن مچ پا در 70 درصد ابتدای فاز ریکاوری (0.001 = p) به طور معنی‌داری افزایش نشان داد.نتیجه‏گیری: با توجه به نتایج به دست آمده، می‌توان چنین نتیجه‌گیری کرد که شاید با افزایش نرخ پاروزنی، میزان فلکشن زانو در انتهای فاز ریکاوری و میزان اکستنشن زانو و ران و مچ پا در انتهای فاز درایو افزایش یابد که احتمال دارد مفصل زانو را در خطر بروز آسیب قرار دهد.